________________
સામાયિક ચઉવિસગ્ગએ, વંદન પડિકમણ; કાઉસ્સગ પચ્ચખાણ કર, આતમ નિર્મલા એણ. “ ૩ ઝેર જાય છમ જગુલી, મંત્ર તણે મહિમાય; તેમ આવશ્યક આદર્યું, પાતિક દૂર પલાય. ૪
ભાર તજી જેમ ભારવહિ, હેલે હલુએ થાય - અતિચાર આવતાં, જન્મ દોષ તેમ જાય. એ
- ઢાળ પહેલી,
( કપુર હેયે અતિ ઉજરે–એ દેશી. ). પહેલું સામાયિક કરેરે, આણી સમતા ભાવ; રાગ દેષ હરે હરે, આતમ એહ વિભાવરે, પ્રાણું સમતા છે ગુણગેહ, એને અભિનવ અમૃહ મેહરે. પ્રા. ૧ આપ આપ વિચારીએ રે, રમીએ આપ સ્વરૂપ, મમતા જે પરભાવનીરે, વિષમે તે વિષ કૂપરે. પ્રા. ૨ ભવ ભવ મેલી મૂકીરે, ધન કુટુંબ સંજોગ; વાર અનંતી અનુભવ્યારે, સવિ સંજોગ વિજેગરે. પ્રા. ૩ શત્રુ મિત્ર જગ કે નહિરે, સુખ દુઃખ માયા જાલ; જે જાગે ચિત્ત ચેતનારે, તે સવિ દુઃખ વિસરાલરે. પ્રા. ૪ સાવદ્ય ગ સવિ પરિહરીરે, એ સામાયિક રૂ૫; હવા એ પરિણામથીરે, સિદ્ધ અનંત અરૂપરે. પ્રા. ૫
ઢાળ બીછ. - (પચ મહાવ્રત આદરી સાહેલડીરે—એ દેશી.) આદીશ્વર આરાહીએ, સાહેલડીરે; અજિત ભજ ભગવત તે; સંભવનાથ સોહામણું, સા. અભિનંદન અરિહંતને.
