________________
(૩). રવતી.” પ્રભુ માટે ઓષધિદાતા. ઘેર બેઠા પ્રભુશ્રીની કેટલી ચિંતા ! શ્રાવિકા એટલે સ્ત્રી–ૌરભ. શાસનની સુવેલ.
શું શ્રી સાધ્વીજી ભૂલાયા છે ? જરએ નહિ. સાધુ સંધમાં અંતર્ગત છે જ, છતાં એ તા દિવ્ય મધુર સાધન ધર્મપ્રચારનું. ભાષણ અને જાહેર વ્યાખ્યા કરીને નહિ. મૂક ચારિત્રની ઉંડી છાપથી. શ્રાવિકએને શાસનમાં ઓતપ્રેત બનાવીને, સાધ્વી સંઘને સમૃદ્ધ, સબળ બનાવીને અને આજે પણ સ્વાધ્યાય-સંયમ–તપ અમને વરેલા જ છે. નીચી નજરે વિહાર. આહારની લેલુપતા નહિ. સ્વાધ્યાય વિના ચેન નહિ. કવિ નાનાલાલ જેવાને પણ કહેવું પડ્યું. “નમણા નમન વન્દન તે છે, તમારા સાધી આશ્રમને. સંસારની થાકેલીઓને વિશ્રામ ઘાટ, વૈરાગિણીની બેલડીને એ લતા મંડપ, સરસ્વતીની કુંવરીઓને એ શારદાશ્રમ અને સંન્યસ્તમઠ. સંસાર પરિત્યાગે તે એ આરે આવી બેસો.” અમારે બ્રાહ્મણ ધર્મમાં ય હતા એ સન્યામિણી આશ્રમ, દેશકાળની ઝપટ વાગ્યે અલેપ થયે, પણ હજી જૈન સંઘે છે,”
“દેવરીયા મુનિવર ધ્યાનમાં રહેજો સાધી રાજીમતિને ઉપદેશકંઠ, “વીરા મેરારે ગજથકી ઉતર” બ્રાહ્મીસુંદરીનું સ્વરસંધાન, કેવા ઉંચા આદર્શ ! ખરેખર સાધ્વી સંસ્થા આજની દુનિયાની એક અડોલ અજાયબી છે.”
તપનું આટલું બધું માહાતમ્ય કેમ ? તપ તે સંયમનું કવચ છે. અભેદ્ય, અકાટ્ય, મહારક્ષક, તપ અનાહારી પદનું સર્વોત્તમ સાધન છે. ઈચ્છાનિરોધ જેવાં તપ ક્યા? તપના બારે ભેદોમાં ઈછાન-મનને અરે
