________________
(૧૪૬) ૭. પ્રભુશ્રીની આ ગરવી ગ્રીવા. સેળ સેળ પહોર પ્રભુજીની દેશના પ્રસાર પામે. પ્રસરે આત્માની સુરભિ. સર્વવિરતિ-દેશવિરતિ-સમ્યક્ત્વની લહાણ થાય. માર્ગાનુસારીપણાનું પણ સન્માન થાય. ન્યાય નીતિ ને સત્યની સુરાવલી બાજે. પ્રમાણિકતાના પાઠ ભણાવાય માટે જ આ કઠ, કમનીય-રમણીય-સ્પર્શનીય.
૮, હૃદય અને તે નાથનું કરૂણરસથી તરબળ. વિચારે વિચારે કરૂણરસનું ઝરણું ઝરે. ઉપશમરસને દરિયે. રાગ ને રેષ ખાખ. હીમ જેવા થઈ બાળ્યા. કાળા મેશ બનાવી કાઢ્યા. કર્મો બિચારા હાર્યા. જાય નાઠા. જાય નાઠા.
૯. નાભિકમળની પૂજા કરતા અવિચળ ઠામ. સહસ્ત્રપત્ર કમળની જેમ સુગંધી, સર્વત્ર પ્રસરે. નાથના અનંતગુણોનો મઘમઘાટ મેહને મારે. કર્મોને ડારે. ધ્યાનદશા આણે. માનદશાને નાથે. જ્ઞાનદશા સાથે ભવ્યાત્માઓ-રચે-ગાજે.
નવે અંગની પૂજન. પાપ ધ્રુજતા. પુણ્ય પરમાણુઓ આવતા–ફાવતા–ભાવતા. નવતત્વને જણાવતા. બ્રહ્મનવને ઉપાસતા. પરબ્રહ્મમાં જામતા.
અષ્ટપ્રકારી પૂજામય ઉપાસના. ઉપાસકને ઉપાસના વિના ચેન પડે નહિ. મન મુક્તિમાં. તને ધ્યાનમાં. આતમ અન્ય એક્તાનમાં. તુહિ-તું હિતુહિ એ છે એની લયલીનતા. મારા નાથ! મારા પ્રભુ! મારા તારક! તરવાને માર્ગ નાથે બતાવ્યું. સુખ શાતિ સમાધિ સંસારમાં પણ નાથની આપી. શું કરું મારા નાથને માટે. આજ્ઞાપાલન એજ ઉંચી ભક્તિ. છેડવો જોઈએ સંસાર. સ્વીકાર સંયમનો, સર્વવિરતિને, પણ લાચાર. તેવા પરિણામ
