________________
( ३७३ ) नात्यर्थ सुखदुःखान्यां, · शहीस्पतापयेत् । स्तूयमानो न हवेत, निन्दितो न शत्परम् ॥
अर्थः- वस्त्रधारी हो या वस्त्रहीन हो, गुदड़ी से शरीर ढांकता हो या एक वस्त्र से निर्वाह करता हो, विद्वान् संन्यासी अपना व्रत पाले।
न शरीर को अतिशय सुखशील बताये, न उसे अति कष्ट दे, न पर स्तुति से हर्षित हो न निन्दा से निन्दक को शाप दे।
चतुर्थमाश्रमं गच्छेद्, ब्राह्मणः प्रव्रजन गृहात् । आचार्येण समादिष्टं, लिङ्ग यत्नात्समाश्रयेत् ॥३॥ शौचमाश्रय-सम्बन्धं, यतिधर्माश्च शिक्षयेत् । अहिंसा सत्यमस्तेयं, ब्रह्मचर्यमफल्गुता ॥४॥ दया च सर्वभूतेषु, नित्यमेतद् यतिश्चरेत् । ग्रामान्ते वृक्षमूले च, नित्यकाल-निकेतनः ॥५॥ पर्यटेत् कीटवद् भूमि, वर्षास्वेकत्र संवसेत् । वृद्धानामातुराणां च, भीरूणां संगवर्जितः ॥६॥ ग्रामे बाऽपि पुरे वाऽपि, वासो नैकत्र दुष्यति । कोपीनाच्छादनं वास-कन्यां शीताहपारिणीम् ॥७॥ पादुके चापि गृहीयात् , कुर्यात्रान्पस्य संग्रहम् ।। सम्भाषणं सह स्त्रीभि-गलम्भप्रेक्षणे तथा ॥८॥