________________
G૦
શ્રીનમસ્કાર નિષ્ઠા સાંભળ્યું છે મેં, પરેમપકારી સંત પુરુષ પાસેથી કે, હું” ચાલ્યા જાય તે તેની જગ્યાએ ઈશ્વર આવીને બેસે. મારા ઈશ્વર તે તમે જ છે. હે નવકારસ્વામી ! આપને માટે એક “હું” થી તે શું? પણ સેંકડો કહું થી છૂટા છેડા લેવા માટે હું તૈયાર છું. આપ પધારે મારા અંતરના આસન પર, એથી વિશેષ મારે શું જોઈએ ?
માટીના રમકડામાં મહી પડવું અને તે ફૂટી જાયતૂટી જાય એટલે લમણે હાથ દઈને રડવા બેસવું, એ તારા પ્રેમીને પિષાય ? એને તે ભાવે તેજકિરણોની માળામાં પરેવાવું. ગમે એને મૂંગી મધરાતના ગંભીર સંગીતમાં ગૂંજતા તવ તેજ-સંદેશને ઝીલવાનું.
જેવી અલબેલી છે મૂરત તારી, એવું જ અનુપમ છે નામ તારૂં. નવકાર, અહા હા ! તારા ઉરચારની સાથે શા અનુપમ તેજ-ધોધ ખળખળ કરતા વહેવા માંડે છે અંતરના ઘાટોમાં ? શી અનુપમ શીતળતા ફરવા માંડે છે જીવનની વાડીમાં ?
અમૃત અને પ્રગટાવનારા હે પરમ પ્રગટ દેવ ! મને આપના ચરણરજમાં આળોટવાને પરમ અવસર આપીને જીવતરને સફળ બનાવવાની મારી ભાવનાને સફળ બનાવો !
હું અપ્રગટ છું, અંધકારમાં છું. માતાના ગર્ભમાં અસહ્ય યાતનાઓ ભેગવતા બાળક જેવી મારી દશા છે. તમારાં દર્શન થશે ત્યારે જ હું સુખી થઈશ, મુક્ત થઈશ, વિશ્વમાં વિહરત થઈશ. “આપનામાં રહેલી પરમ સંજીવની
