________________
(૧૨)
ચૈતન્ય મિલન - નવકાર વહાલા! આવ અને મને ચુમ. અમૃતશીળા તવ સ્પર્શની મધુરી ઝંખનામાં ગૂમાવ્યા છે કંઈક જો મેં.
હું તારા અવનીઉદાર ખોળે બેસું અને તારે અમૃતકર ફરતે રહે મુજ શિર પર, એ છે જન્મ જન્મની ઝંખના મારી. તારા નામનાં જાદુ, મારા જીવતરમાં અમીરસરૂપે ભળી ગયાં છે. હે નાથ ! નવ–કારરૂપે ન જાણે આજ સુધીમાં આપે કેટ કેટલા આત્માઓને શિવપદના ભાગી બનાવ્યા હશે ? હુંય તે લાલચે આવ્યું છું આપના દ્વારે. “મારું બધું મરી જાય અને આપનું બધું બની જાય મારું, એ અંતરની છે લગન મારી. આ૫ના નિર્મળ કાન્તિપુંજશા અક્ષર-દેહના દર્શન પછી હૈયું હાથમાં રહેતું નથી, મન દીલમાં માતું નથી. ઈદ્રિયોનાં નાચગાનમાં જુદી જ સંવાદિતા અનુભવી રહ્યો છું. આ દુનિયાના ઉંબરે બેસીને હું તમારા સિવાયના કેઈને જોઈ શકતું નથી. આવતા-જતા સહુના મુખ પરના ભાવમાં તમારી જ દિવ્યઆકૃતિના દર્શનની આશાએ આ પરેવું છું.
