________________
શ્રી સા ન પ ચ મી ૫ વ
ઢાળ ત્રીજી
[ સુરતી મહિનાની દેશી.] ધાતકી ખંડના ભારતમાં, ખેટક નયર સુઠામ, વ્યવહારી જિનદેવ છે, ઘરણું સુંદરી નામ. | ૧ છે અંગજ પાંચ સોહામણું, પુત્રી ચતુરા ચાર; પંડિત પાસે શીખવા, તાતે મૂકયા કુમાર
_ ૨ | બાળ સ્વભાવે રમત, કરતાં દહાડા જાય; પંડિત મારે ત્યારે, મા આગલ કહે આય. ( ૩ | સુંદરી શંખિણી શીખવે, ભણવાનું નહીં કામ; પંડો આવે તેડવા, તે તસ હણજે તા. | ૪ | પાટી ખડિયા લેખણુ, બાળી કીધાં રાખ; શઠને વિદ્યા નવિ રુચે, જેમ કરવાને દાખ. પાડાપરે મોટા થયા, કન્યા ન દીયે કોય; શેઠ કહે સુણ સુંદરી, એ તુજ કરણ જોય. | | ૬ | ત્રટકી ભાખે ભામિની, બેટા બાપના હોય; પુત્રી હોયે માતની, જાણે છે સૌ કેય.
૭ છે રે રે પાપિણી સાપિણી, સામા બાલ મ બેલ; રીસાળી કહે તાહરે, પાપી બાપ નિટેલ. | | ૮ | શેઠે મારી સુંદરી, કાલ કરી તતખેવ; એ તુજ બેટી ઉપની, જ્ઞાન વિરાધન હેવ. ૯ મૂછોગત ગુણમંજરી, જાતિસમરણ પામી જ્ઞાન દિવાકર સાચે, ગુરૂને કહે શિર નામ ૧ ૧૦ શેઠ કહે સુણે સ્વામી, કેમ જાએ એ રોગ,
૧
૫
|
