________________
નમસ્કારનો મહિમા અને જપનું વિધાન ૧૪ષ
અથ– ધાર્મિક પુરુષનું પ્રધાન લક્ષણ (કર જપાદિ રૂ૫) જપ છે. એ પણ અધ્યાત્મ કહેવાય છે. જે દેવતાને જપ કરવામાં આવે, તે દેવતાના અનુગ્રહનું તે અંગ છે. એ કારણે હવે જપને કહીએ છીએ. (૩૮૦)
જપનો વિષય વિશિષ્ટ મંત્ર છે. તે મંત્ર દેવતાની સ્તુતિરૂપ હોય છે. દેવતાની સ્તુતિરૂપ વિશિષ્ટ મંત્રના (પુનઃ પુનઃ પરાવર્તનરૂપ) જપથી પાપને .૫હાર થાય છે. જેમ તેવા પ્રકારના મંત્રોથી (સ્થાવર-જંગમ) વિષને અપહાર થતે પ્રત્યક્ષ દેખાય છે. (૩૮૧)
આ જ૫ દેવતાની સન્મુખ અથવા સ્વચ્છ જળવાળા જળાશયેની આગળ અથવા પત્ર, પુષ્પ અને ફળેથી લચેલાં વૃક્ષે વાળા વનપ્રદેશની અંદર કરવા માટે પુરુષોની આજ્ઞા છે. (૩૮૨)
હાથની આંગળીઓ ઉપર, રૂદ્રાક્ષ નામક વૃક્ષના ફળની માળા ઉપર કે નાસિકાના અગ્રભાગ ઉપર દષ્ટિ સ્થિર કરીને તથા અંતરાત્માથી શાન્ત થઈને, (૩૮૩)
મંત્રના અક્ષરોને વિષે, અર્થને વિષે અને પ્રતિમાદિ આલંબનને વિષે ચિત્તની વૃત્તિ પરોવવી. જ્યારે ચિત્તની વિપરીત ગતિ થવા લાગે, ત્યારે જપને ત્યાગ કરવો. (૩૮૪)
વ્યાકુળ ચિત્ત વખતે જપને ત્યાગ કરવાથી (અંદરથી અશાન્ત છતાં બહારથી શાન્ત આકાર કરવારૂપ) માયાચારને ત્યાગ થાય છે તથા વિશ્રાંતિ લેવાથી જપમાં સારી રીતે
૧૦
