________________
અમૃત પ્યાલી
જીવનના પૃષ્ટ પૃષ્ટમાંથી આત્મસાનાં શીતળ રસભર્યો ઝરણાંએ વહાવતાં એ પ્રાચીનકાળનાં મધુર ઋષિમુનિઓ, અખતે, ચેગીએ ને સાધુસંતા આજે કયાં છે ? કયાં ગયા એ ગુલામી યૌવનથી ચકાચક ભરેલા · બ્રહ્મચર્ય ‰ ની સાક્ષાત્ મૂર્તિ શા સુંદર દેવાંશી હેરાઓ ! આય્યવત્તની એ અમેાલી સપત્તી રીસાઈને શું ચાલી જ ગઈ ? અહા ! એ હસતાં ખુલબુલે! શું આ બગીચામાંથી ઉડી જ ગયા ? કાઇ કહેશે? કયાં ચાલી ગઇ એ બધી ભવ્ય ભાવનાભરી તેજસ્વી માનવમૂર્તિએ !
ખરેખર, એ ચેતનમૂર્તિએ આજે લેપ થઇ છેઃ દૂર, દૂ........અતિ દૂર, કાળના ગર્ભમાં વિલીન થઈ છે. સાપ ગયા ને રહ્યા માત્ર વીસેટા.