________________
૨૨૦
તત્ત્વદાહન
અવશ્ય કરણીય ક્રિયાએ
વળી, સામાયિક, પ્રતિક્રમણ, દાન-શીલ-તપપૂજન આદિ ક્રિયાઓ ઉપર આટલા અરુચિભાવ શા માટે ?’ એમ જીવને ખરા અંતરથી પૂછીએ તેા જવાબ મળ્યા વિના રહે નહિ કે, કેવળ પ્રમાદ સિવાય બીજુ કાઈ કારણ છે જ નહિ.' કારણ કે તે બધી ક્રિયા નિરવદ્ય (નિષ્પાપ) છે, તેમ જ કોઈને પણ પીડાકારક નથી કારણ કે તે તે સમયે સમયના તેથી વધારે સારા ઉપયાગ કરાવે તેવાં બીજા' કાર્યો આપણી સામે છે નહિ. ધનવ્યય કરવા પડે છે એમ પણ નથી અને જે અપ ધનવ્યય કરવા પડે છે, તે પણ યથાસ્થાને છે. શક્તિને પણ દુર્ષીય થતા નથી. ઊલટા શારીરિક, વાચિક કે માનસિક શક્તિને સ`ચય થાય છે. સમત્વભાવની વૃદ્ધિ થાય છે, એ જ શક્તિને સ`ચય છે,
ક્રિયાનાં સૂત્રો પણ જ્ઞાનગ’ભીર છે, મહાપુરુષોએ રચેલાં છે, પરમ મંત્ર સ્વરૂપ છે. અંતરાત્માને પરમાત્મભાવની સાથે વારંવાર મિલન કરાવી આપનારાં છે. વિવિધ પ્રકારની મુદ્રાએ શ્રી તીથ કર-ગણધરાદ મહાપુરુષા પ્રત્યે વિનય-બહુમાનાદિકની સૂચક છે. આત્માના જ્ઞાનાદિ ગુણેાના વિકાસને અનુલક્ષીને જ આવસ્યકાિ ક્રિયાઓની રચના થયેલી છે. તેમાં કાઈ પણ જગ્યાએ દંભ, અભિમાન કે સ્વાર્થીનું પાષણ છે નહિ.
પરલે।ક-પ્રધાન સત્પુરુષાએ પારલૌકિક કલ્યાણની સિદ્ધિ માટે એ મગળકારી ક્રિયાઓ વિહિત કરેલી છે,
