________________
2 છાનોમી ત્રણ કિતાં ભૂલ
૩૫૪ કરીને પુત્ર હતું, તે અત્યંત દાનને વ્યસની હતે. એક દિવસ કેઈના મુખથી નવું કાવ્ય સાંભળીને તેને લક્ષ સોનામહારે આપી. તે સાંભળી તેના પિતાએ દાનનો નિષેધ કર્યો. તેથી તે છાનોમાનો ઘર થકી નિકળી ગયે. અનુકમે એક અટવીમાં આવ્યું, ત્રણ દિવસે તે અટવી ઉતરી ગયે; ત્યાં કોઈક નગરીને વિષે ભમતાં ભમતાં મૂલદેવને બાફેલા બાકળા કેઈ કે આપ્યા. તે બાકળા પતે ન ખાધા અને ભાવ સહિત કેઈ એક માસોપવાસી સાધુને વહરાવ્યા. તે જે તે વનની દેવીએ તુષ્ટમાન થઈ મૂલદેવને કહ્યું કે વરદાન માગ. તેવારે મૂલદેવે એક હજાર હાથી યુક્ત રાજ્ય માગ્યું. દેવીએ પણ તેજ વરદાન આપ્યું. ત્યાર પછી નગર પ્રત્યે જતાં કેઈક ગામને વિષે પર્ણકુટીમાં સુતે, ત્યાં પિતાના મુખમાં ચંદ્ર પ્રવેશ કર્યો એવું સ્વમ દીઠું. પ્રભાતે ઉઠીને ફલ લઈ ભૂલદેવે તેનું ફલ કેઈ સ્વપ્ર પાઠકને પૂછ્યું. તેવારે તે સ્વ. પાઠકે પ્રથમ તે મૂલદેવને પિતાની પુત્રીનું પાણિગ્રહણ કરાવ્યું અને પછી કહ્યું કે “આ
સ્વપ્રના ફલમાં રાજ્ય પ્રાપ્તિ તમને થશે.” તે પછી સાતમે દિવસે મહમ્મતિ નગરીને વિષે અપુત્રીઓ રાજા મરણ પાપે. તે રાજાનું રાજ્ય પંચદિવ્ય થકી તે મૂલદેવને પ્રાપ્ત થયું. એવી રીતે અતિથિસંવિભાગવતના પ્રતાપથી તેની સ્થિતિ ઉત્તમ થઈ, તે માટે અતિથિસંવિભાગવત કરવું.
કૈધ ઉપર સાધુની કથા. એકદા ગુરૂ સાથે શિષ્ય ઈંડિલ ભૂમિ તરફ જતા હતા. ત્યાંથી પાછા આવતાં ગુરૂના પગલે એક નાની દેડકી ચગદાઈ મરણ પામી, ત્યારે શિષ્યએ કહ્યું કે મહારાજ ! આપના પગ નીચે દેડકી ચગદાઈ ગઈ. ગુરૂએ જવાબ આપે કે સાંજે
