________________
॥ सज्झायो ॥
सज्झाय.
देशी भ्रमरगीतानी.
गुरु नमतां गुण उपजे, बोले आगम वाण श्री श्रीपालने मयणासुंदरी, सद्दहे गुणखाण
( ३४७ )
श्री मुनीचंद मुनीसर बोले अवसर जाण ॥१॥ आंबिलनो तप वरणण्यो, नवपद नवेरे निधान कष्ट टळे आशा फळे, वाधे वसुधा वान ॥ श्री० ॥२॥ रोग जाए रोगी तणा, जाए सोग संताप बाहलावृंद भेळा मले, पुन्य वधे घटे पाप ॥श्री० ॥३॥ उज्वल आसो सातम, तप मांडे तनुहेत पुरण विध पुनिमलगे कामिनी कंत समेत ॥श्री०॥४॥ चैत्र सुद माहे तीम, नव आंबील नीरमाय इम एकाशी आबिले, ए तप पुरो थाय ॥ श्री० ॥५॥ राज नीकंटक पाळतां नवशत वरस वलीन देशविरतिपणुं आदरी, दीपाव्यो जगजैन ॥ श्री० ॥६॥ गजरथ सहस ते न बहुच्या नवलख तेजी तोखार नवकोडी हयदल भलुं नवनदन वननाड्य ॥ श्री ७॥
