________________
॥ स्तवनो॥
(३२१)
ommmmmmmmmmm
सवली बीजे मेदे, विद्याप्रवाद पुराणरे । गुण ॥३॥ अरिहंत आदे पंचपद केरा, गुण छे एकसो आठ रे। दर्शन ज्ञानना दश वली जाणो, चारित्रषट् बहुपाठरे ॥ गुण ॥४॥ तपना षट्गुण सर्व मलीने, एकसोत्रीसज थाय रे । नोकारवाली एह प्रमाणे समय भवदुःख जायरे ॥ गु० ॥५॥ हवे उजमण विधिस्युं बोल, सांभळज्यो चि. तलाय रे । उजमणाथी फल बहु वाधे; जीम जलपंकज न्याय रे ॥ गु०॥६॥
॥ ढाल त्रीजी ॥ श्रेणिक मन अचरिज हूओ ॥ ए देशी॥
तपजप करीये शक्तिथी, तेहतणो छे भेद रे। शक्ति प्रमाणे उजवो,भवभवना दुःख छेद रे । वीरवचनथी जाणज्यो. ॥ ए आंकणी ॥ १॥ अजमणा विण फल कहुं, जीम अलुणो धान्य रे । शक्ति घणी छे जेहनी, पण उजवे नहिं मनमान्योरे ॥ वीर० ॥ २॥ तेहने फल केतो कह्यो, सांभळ श्रेणिकरायरे । कुकश आपे वर्तिने, पुण्य ते जे तो थायरे ॥ वीर० ॥३॥ आत्मज्ञाने धारीये, धरीये धरीये शीयल जगीशरे । गुरुपडिलाभीने पारीये, स्वामि वत्सले फल ले सोरे ॥ वीर० ॥ ४ ॥ पालणपुरमा प्रेमस्युं, श्री सिद्धचक्र गुणगायारे । चतुर चोमासु तिहां रही. ऊजमणे मन भायारे ॥ वीर० ॥५॥
ર૧
