________________
જપવિધિ
૨૧૯
કથા શ્રવણ કરો. આવતી કાલથી આપણે ત્યાં એક વિદ્વાન શાસ્ત્રી દ્વારા ધર્મકથા વંચાય, તે હું પ્રબંધ કરીશ.” અને ધનપાલે તે મુજબ પ્રબંધ કર્યો.
બીજા દિવસે શાસ્ત્રીજી એક પિોથી લઈને તેમના ઘરે આવ્યા અને એક ઊંચા આસન પર બેઠક જમાવીને વાંચવાની શરૂઆત કરી. તેમાં તેમણે પહેલું વાક્ય વાંચ્યું કે “મી લવાર’–ભીષ્મ બાલ્યા. તે વખતે કથા સાંભળવા બેઠેલી ડોશીનું ધ્યાન ખડકીમાં ઊભેલા કૂતરા તરફ ગયું. એટલે “હડ-હડ” કરતા ઊભા થયા અને લાકડી વડે તેને ફટકાર્યો. પછી લાકડી ઠેકાણે મૂકીને કથા સાંભળવા બેઠા.
શાસ્ત્રીજીએ ફરી વાંચ્યું કે “મને વાર” પરંતુ તેમનું આ વાક્ય પૂરું થયું, ત્યાં ડોશીની નજર રડા તરફ પડી. ત્યાં એક બીલાડી ધીમા પગલે દૂધની તપેલી ભણી જઈ રહી હતી, એટલે ડોશી “છી–છી” કરતી ઉભી થઈ અને રસેડામાં બધું આવું–પાછું કરીને કથા સાંભળવા બેઠી.
હવે શાસ્ત્રીજીએ ફરીને શરૂઆત કરી કે “મીન વાર ” એટલામાં ડોશીનું ધ્યાન પાસેની ગમાણ પર પડયું. ત્યાં વાછડે છૂટી ગયે હતો, તેથી “છુ-છુ” કરતા ઊભા થયા અને વાછડાને ઠેકાણે બાં. ત્યાંથી આવીને ફરી કથા સાંભળવા બેઠા. એટલે શાસ્ત્રીજીએ કહ્યું કે “મીમ રવા પણ ડોશીને કંઈ ચેન ન હતું, તેનું મન અહીં–તહીં ભમ્યા જ કરતું હતું. આ વખતે તેની નજર છાપરા ભણું ગઈ.
