________________
ધમધ-ચંથમાળા : ૭૬ :
પુષ્પ સેનામહોર પડી કે તેમની વિચારસૃષ્ટિમાં અજબ પરિવર્તન થવા લાગ્યું. તેમને થયું કે મેં આજ સુધી ઘણુ તપશ્ચર્યા કરી, ઘણી પ્રભુભક્તિ કરી પણ સંસારનું સાચું સુખ માણ્યું નહિ; માટે આજે તે શહેરમાં જાઉં અને આ સેનામહોર આપીને કઈ વેશ્યાને સંગ કરું. પછી તે બાવાજી શહેરમાં ગયા અને વેશ્યાને સંગ કરીને લાંબા સમયની તપશ્ચર્યાથી ભ્રષ્ટ થયા. કહેવાની મતલબ એ જ છે કે–દેવા યોગ્ય દાન શુદ્ધ ન હોય તે લેનારની બુદ્ધિમાં ફેરફાર થાય છે, માટે દાતાએ ન્યાયપાર્જિત શુદ્ધ દ્રવ્યવડે દાન કરવાની ભાવના રાખવી. (૩૬) ઉપસંહાર –
દાન એ ધર્મનું પ્રથમ અંગ છે તથા વ્યક્તિના વિકાસનું, સમાજની સુવ્યવસ્થાનું, રાષ્ટ્રના ઘડતરનું અને વિશ્વભરમાં શાંતિની સમતુલા જાળવવાનું અમેઘ અસ્ત્ર છે, તેથી તેને વ્યવહાર સર્વ રીતે સમુચિત છે. માટે જ આપ્તપુરુષોને આદેશ છે કે-“હે ભવ્યજનેતમે દેતાં શીખે, હે મહાનુભાવે ! તમે દેતાં શીખ! જે દેતાં શીખશે તે જગતની સર્વ સમૃદ્ધિ તમારાં ચરણે ઢળશે, સુરલેકની સર્વ સાહ્યબી તમારી પછવાડે પડશે અને અહંત તીર્થકર જેવું ઉત્તમોત્તમ પદ તમારી સમક્ષ આવીને ઊભું રહેશે.”
