________________
દસ :
: ૧૩ :
દેતાં શીખે નવમે મૂર્ખ એ કે જે માથે દેવું કરીને ઘરબાર ખરીદે. દશમે મૂર્ખ એ કે જે વૃદ્ધ થઈને લગ્ન કરે
અગિયારમે મૂર્ખ એ કે જે ગુરુ પાસેથી નહિ ધારેલા ગ્રંથની વ્યાખ્યા કરે.
બારમે મૂખ એ કે જે ખુલ્લી વાત છુપાવવાનો પ્રયત્ન કરે. તેરમે મૂર્ખ એ કે જે ચંચળ સ્ત્રીને ભર થઈ ઈષ્ય રાખે. ચૌદમે મૂર્ખ એ કે જે સમર્થ શત્રુની શંકા ન રાખે.
પંદરમે મૂર્ખ એ કે જે પ્રથમ ધન આપીને પાછળથી પશ્ચાત્તાપ કરે.
સોળમો મૂર્ખ એ કે જે અભણ છતાં મોટા સ્વરે કવિતા બેલે.
સત્તરમે મૂખ એ કે જે અવસર નહિ છતાં બોલવાનું ચાતુર્ય બતાવે.
અઢારમે મૂર્ખ એ કે જે બેલવાને અવસર હોય છતાં મીન રહે.
ઓગણીશમે મૂર્ણ કે જે લાભના ટાણે કલહ કરે. વીશમે મૂર્ખ એ કે જે ભજનના સમયે ક્રોધ કરે.
એકવીશમે મૂર્ણ છે કે જે મોટા લાભની આશાથી પિતાની પાસેનું ધન વેડફી નાખે.
બાવીશમે મૂર્ખ એ કે જે કિલષ્ટ (કેઈ ન સમજે તેવી) ભાષાને ઉપયોગ કરે.
તેવીશમે મૂર્ખ એ કે જે પુત્રના હાથમાં સર્વ ધન સેંપી દીન થાય
