________________
સાતમું :
: ૫૭ : શ્રદ્ધા અને શકિત 'नाणं च दंसणं चेव, चरितं च तवा तहा ।
एस मग्गुत्ति पनत्तो, जिणेहिं वरदंसिहि ॥' “જ્ઞાન, દર્શન, ચારિત્ર અને તપ એ ચાર પ્રકારથી યુક્ત મક્ષને માર્ગ કેવળજ્ઞાની જિનેશ્વરેએ ફરમાવ્યું છે.”
એટલે જે આત્માને જ્ઞાન અને જ્ઞાની પ્રત્યે પ્રેમ થાય, દર્શન અને દર્શની પ્રત્યે પ્રેમ થાય, ચારિત્ર અને ચારિત્રી પ્રત્યે પ્રેમ થાય તથા તપ અને તપસ્વી પ્રત્યે પ્રેમ થાય, તેને શ્રદ્ધાળુ સમજ. - જિનેશ્વર દેવ અને તેમના માર્ગે ચાલનારા ગુરુની પરમભક્તિ એ જિન-ગુરુ-વૈયાવૃત્ય કહેવાય. જે આવું વૈયાવૃત્ય નિયમપૂર્વક કરતે હોય અથવા દઢતાથી કરતે હોય તેને શ્રદ્ધાળુ સમજ. તાત્પર્ય કે–જેને દેવ, ગુરુ અને ધર્મ પ્રત્યે પરમ અનુરાગ હોય તેને સાચે શ્રદ્ધાળુ સમજ. શાસ્ત્રકારોએ ઘણીવાર સમ્યકત્વને પરિચય આ ત્રણ લિંગવડે જ આપેલ છે. જેમ કે –
"धम्मस्स होइ मुलं, सम्मत्तं सव्वदोसपरिमुक्कं । __ तं पुण विसुद्धदेवाइ-सव्वसदहणपरिणामो॥"
સર્વ દોષોથી વિમુક્ત એવું સમ્યકત્વ ધર્મનું મૂળ છે અને તે વિશુદ્ધ દેવ, વિશુદ્ધ ગુરુ અને વિશુદ્ધ તત્વોની પરમ શ્રદ્ધારૂપ છે.” ૨૧. દશ પ્રકારનો વિનય
શ્રદ્ધાની શુદ્ધિ માટે, શ્રદ્ધાનાં સંરક્ષણ માટે દશ પ્રકારને વિનય જરૂરી છે. તે આ રીતે–
