________________
ધ બાધ-ગ્રંથમાળા
ઃ ૬૮ :
૩ પુષ:
હવે તિલેાત્તમાએ આ તાલ જોઇને બ્રહ્માજીની જમણી મનુ નાટક કરવા માંડયુ. એટલે બ્રહ્માજી ક્રી વિચાર કરવા લાગ્યા કે આ તિલાત્તમાને ખરાખર જોઈ શકું તે માટે ત્રીજી ચાકડીના તપના ફળરૂપે મને જમણી બાજુ માઢું થાય તે ઠીક અને તે રીતે તેમની જમણી બાજુ પણ મતું થયું. એ રીતે બ્રહ્માજી ચાર મુખવાળા થયા,
પરંતુ તિલેાત્તમા માથાની હતી. તેણે જોયું કે બ્રહ્માજીએ પાતાનું રૂપ જોવાને માટે ચારે દિશામાં મુખ કર્યાં છે, તેથી તે આકાશમાં અધર રહીને નવરસ ભરપૂર નાટક કરવા લાગી. તે વખતે બ્રહ્માજીએ વિચાર્યું કે જો હું માથું ઊંચું કરીને આકાશમાં જોઇશ, તે મારી હાંસી થશે, માટે અરધી ચાકડીના તપના બળે મારું આકાશ ભણી પણ મેઢુ થાએ. એટલે તેમને તરત જ ઉપરના ભાગે ગધેડાનું માઢું ઉત્પન્ન થયુ અને તેના વડે તેમણે ભૂંકવા માંડ્યું.
આ દૃશ્ય જોઇને તિલેત્તમા ઇંદ્ર પાસે ગઈ અને કહેવા લાગી કે ‘ હે સ્વામી ! બ્રહ્માએ સાડા ત્રણ ચાકડી સુધી અત્યંત કષ્ટ સહન કરીને જે તપ કર્યું હતુ, તે બધુ ખલાસ થયું છે. તેણે મને જોવાને ખીજાં ત્રણ મુખા કર્યાં છે અને વધારામાં એક માઢું ગધેડાનું પણ કર્યુ છે કે જેણે ભૂંકવા માંડયું છે.’
આ સાંભળીને બધા દેવા આશ્ચય પામીને બ્રહ્માજીને જોવા ગયા અને તેમનું આવું વિચિત્ર સ્વરૂપ જોઈને ખડખડ હસવા લાગ્યા. તેથી બ્રહ્માજીને ઘણા ક્રોધ ઉત્પન્ન થયા અને તે ભૂકતાં ભૂકતાં એ દેવાને મારવા દોડ્યા. એટલે દેવા.