________________
અમાધચંથમાળા
: ૩૮ ક.
: યુપ
_ ૨) જે ગુરુનાં લક્ષણોથી યુક્ત હોય તેને ગુરુ માનવા એ સમ્યકત્વ છે અને જે ગુરુનાં લક્ષણેથી રહિત હોય તેને ગુરુ માનવા એ મિથ્યાત્વ છે.
(૩) જે ધર્મનાં લક્ષણેથી યુક્ત હોય તેને ધર્મ માનવ એ સમ્યકત્વ છે અને જે ધર્મનાં લક્ષણોથી રહિત હેય તેને ધર્મ માનવે એ મિથ્યાત્વ છે.
આ તાત્પર્યમાં ઉપલક્ષણથી એટલું ઉમેરી શકાય કે( ૧ ) જે ખરેખર કુદેવ છે, તેને કુદેવ માનવા.. (૨૪) જે ખરેખર કુગુરુ છે, તેને કુગુરુ માનવા. ( ૩ ) જે ખરેખર કુધર્મ છે, તેને કુધર્મ માન. એ સમ્યક્ત્વ છે. અને (૧ ) જે ખરેખર દેવ છે, તેને દેવ ન માનવા ( ૨ ) જે ખરેખર ગુરુ છે, તેને ગુરુ ન માનવા.
( ૩ ) અને જે ખરેખર ધર્મ છે, તેને ધર્મ ન માનવો એ મિથ્યાત્વ છે.
આ જ વસ્તુને સમગ્રપણે કહેવી હોય તે એમ કહી શકાય કે –
(૧) સુદેવને સુદેવ માનવા અને કુદેવને કુદેવ માનવા એ સમ્યક્ત્વ છે, અને સુદેવને કુદેવ માનવા કે કુદેવને સુદેવ માનવા એ મિથ્યાત્વ છે. (જે લક્ષણોથી યુક્ત છે, તેને માટે અહીં “સુ” વિશેષણ વાપરેલું છે અને જે લક્ષણથી રહિત છે, તેને માટે “કુ” વિશેષણ વાપરેલું છે.)
