________________
ચોથું
છે કે :
આદ દેવ જીવનની ગતિ થાય.” પરંતુ એ શબ્દોએ લુમ્બકના અતિ કઠોર હૃદય પર જરા પણ અસર કરી નહિ. ઊલટું તે કહેવા લાગ્યા કે “જો તમે મારા સાચા પુત્ર હો, તે મારી છેલ્લી ઈચ્છા પૂરી કરે.”
પિતાની આ જાતની હઠથી કાયર થઈને પુત્રએ તે વાત કબૂલ કરી, ત્યારે લુબ્ધકે કહ્યું કે “આ કાર્ય પાર પાડવાને જે ઉપાય હું તમને બતાવું તેમ જ કરજે પણ અન્ય રીતે વર્તશે નહિ. જુઓ, હું મરી જાઉં એટલે મારી પાછળ કઈ પણ રડશે નહિ. જે રડે તો તમને મારા સેગન છે. પછી મારા મડદાને ગુપચુપ તુંગભદ્રના ખેતરમાં લઈ જજે અને તેણે જ મને મારી નાખે છે એવી બૂમરાણ મચાવજે, એટલે રાજના સૈનિકે તેને પકડી જશે અને તેના પર કામ ચલાવીને તેને શિક્ષા કરશે.’
પુત્રએ તે મુજબ કરવાની કબુલાત આપી એટલે લુબ્ધકના જીવે ક્ષણભંગુર દેહને ત્યાગ કર્યો. પછી પુત્રએ શું કર્યું અને તેનું પરિણામ શું આવ્યું તે કહેવાની જરૂર નથી, કારણ કે એક દુષ્ટાત્માની દુષ્ટતા કેટલી હોય છે, તે બતાવવાને જ અહીં મુખ્ય ઉદ્દેશ છે.
સુજ્ઞ પાઠકે સમજી ગયા હશે કે રાત્રિદિવસ દુષ્ટતામાં જ રાચનારને પોતાના મંતવ્યો તપાસવા માટેની બુદ્ધિ જ ઉત્પન્ન થતી નથી અને કેઈ કારણવશાત્ તેમ થાય તો પણ તેમાં સત્ય શું છે? તે સમજવા જેટલી સરલતા કે નિષ્પક્ષપાતતા તેનામાં હોતી નથી, તેથી દુષ્ટતાને ત્યાગ કરવો એ સત્ય શોધનની પહેલી આવશ્યકતા છે.
