________________
સાધનામાં કેટલે સમય ગાળે છે, તે મહત્વનું નથી, પરંતુ દૈનિક જીવનમાં તેની કેવી અને કેટલી અસર થઈ રહી છે, તે સૌથી વિશેષ મહત્વનું છે.
સાધના, પ્રાર્થના સમય પૂરતી નથી. પણ સમગ્ર જીવનમાં વણી લેવા માટે જીવનને સાધનામય બનાવવા માટે છે.
સાધના જીવનમાં વણાય એટલે જીવનમાંથી સ્વાર્થ નીકળી જાય, હૃદયમાંથી સંકુચિતતા નાબૂદ થાય, મનમાંથી કટુતા વિદાય થાય. અર્થાત્ આત્માની મોટપ વડે સમગ્ર જીવન સમૃદ્ધ બને.
સાધક જીવન એટલે આત્માથી જીવન. દયા–દાન, ક્ષમા સંતેષ મૈત્રી-પ્રમોદાદિમય જીવન.
આધ્યાત્મિક સાધનાના પ્રસાર માટે વધુ પ્રયત્ન કરવાથી સસ્તુરૂના આશીર્વાદ મળે છે. સાધકને પરમાત્મા તરફથી વિદ્યા, તુષ્ટિ, દૈવી ઐશ્વર્ય, કૈવલ્ય અને મોક્ષ મળે છે. તેથી સૌ ચિંતામુક્ત અને આબાદ બને છે.
આબાદ એટલે “આ” એવા “હું” ને બાદ કરવાથી સાંપડતી શુદ્ધિ અને સિદ્ધિ.
આવી સામૂહિક સાધના અચૂક વિશ્વકલ્યાણકારી નીવડે છે.
૮૨
:
અનુપેક્ષાનું અમૃત
