________________
જવા માટે ધર્મ ધ્યાન સેતુ છે. આત'-રૌદ્ર ધ્યાન એ અશુભ છે. ચૈત્ર્યાદિ વિકલ્પો એ શુદ્ધ છે. તે નિવિ કલ્પમાં જવા માટે સાધન હાવાથી સેતુ તુલ્ય છે. ત્રિમાત્રમાંથી અમાત્રમાં જવા માટે અ માત્રા એ સેતુ છે. વૈખરીમાંથી પશ્યતીમાં જવા માટે મધ્યમાં સેતુ છે. અને મધ્યમામાંથી પરામાં જવા માટે પશ્યતી એ સેતુ છે. આહતમાંથી અનાહતમાં જવા માટે વર્ણાવલિ સેતુ છે અને વર્ણા વલિની વિચ્યુતિ વડે અવ્યક્તમાં જવા માટે અનાહત એ– સેતુ છે.
નિવિકલ૫તા અને નિઃસ ગતાના વિશેષે અભ્યાસ કરવા ચાગ્ય છે, કે જે અંતે અધ્યાસમાં પરિણમે. અભ્યાસ અધ્યાસમાં પરિણમવેા જોઇએ. અને બૈરાગ્ય એકયમાં પસિત થવા જોઇએ.
āહાદિમાં અધ્યાસ પ્રત્યક્ષસિદ્ધ છે અને તે અનાયાસે સિદ્ધ થયેલે છે. એજ રીતે આત્મામાં અધ્યાસ જ્યાં સુધી અનાયાસણે સિદ્ધ ન થાય, ત્યાં સુધી તે માટે અધ્યાસ –પ્રયત્ન આવશ્યક છે.
અધ્યાસ એટલે એકતાની અનુભૂતિ.
નૈાદિ પુદ્ગલમાં એકતાની મિથ્યા અનુભૂતિ છે, તે વૈરાગ્યથી નિવારી શકાય અને આત્માની સાથે તાત્ત્વિક એકતાની અનુભૂતિ નથ્થુ, તે ઉકત અભ્યાસથી સાધી શકાય.
સહજ સ્વભાવરમણુતાની પરિણતિ વડે જ સહજાનંદ સુલભ છે તે માટે ઉકત એ ગુણાની સાધના અનિવાય છે.
અનુપેક્ષાનું અમૃત
૨૦
