________________
| ટર
આરાધનાને માર્ગ મેં વાવ્યું હોય, અગર મનવચન-કાયાથી તેની ભક્તિ કરી હોય, તે સુકૃતની હું વારંવાર અનુમોદના કરું છું.
આ સંસારરૂપી સમુદ્રમાં જહાજ સમાન રત્નત્રયીનું સમ્યક્ પ્રકારે - જે આસેવન મારાથી થયું હોય, તે સર્વ સુકૃતની હું અનુમોદના કરું -છું. શ્રી અરિહંત, શ્રી સિદ્ધ, શ્રી આચાર્ય, શ્રી ઉપાધ્યાય, શ્રી સાધુ,
શ્રી સાધમિક અને શ્રી સિદ્ધાન્તને વિષે મેં જે બહુમાન કર્યું હોય, તેની અનુમોદના કરું છું. સામાયિક, ચતુર્વિશતિસ્તવ આદિ ષડાવશ્યકમાં મેં જે કાંઈ ઉદ્યમ કર્યો હોય તે સુકૃતની અનુમોદના કરું છું.
શુભ ભાવ
મરણ સમયે શુભ ભાવ લાવવા પ્રયત્ન કરે જોઈએ.
જેમ કે, આ જગતમાં પૂર્વે કરેલાં પુણ્ય અને પાપ એ જ સુખદુઃખનાં કારણે છે. સુખદુઃખનું કારણ બીજું કઈ નથી, એમ સમજી - શુભ ભાવ ભાવે. પૂર્વે બાંધેલાં કર્મો ભગવ્યા સિવાય છૂટકે જ નથી,
એમ જાણીને શુભ ભાવ રાખે. શુભ ભાવ વિના ચારિત્ર, શ્રત, તપ, - શીલ, દાન આદિ સર્વ ક્રિયાઓ આકાશકુસુમવત્ નિષ્ફળ છે, એમ - સમજી શુભ ભાવ લાવવા પ્રયત્ન કરે. નરકમાં નારકીપણે આ આત્માએ -તીવ્ર કલેશને અનુભવ કર્યો છે, તે વખતે કઈ પણ સહાય કરવા આવ્યું નહોતું, એમ સમજી શુભ ભાવ રાખ.
અનશનનો સ્વીકાર
, *
t
અંત સમયે ચારે પ્રકારના આહાર ત્યાગ કરે જોઈએ અને વિચારવું જોઈએ કે, “આ જીવે આજ સુધી મેર પર્વતના સમૂહથી "પણ અધિક આહાર ખાધે છતાં તૃપ્તિ થઈ નથી માટે ચારે પ્રકારના - આહારનો સ્વેચ્છાએ ત્યાગ કરે એ જ હિતકાર છે.'
દેવ, મનુષ્ય, તિર્યંચ અને નરક, એ ચારે ગતિઓમાં આહાર સુલભ છે. પણ એની વિરતિ ( ત્યાગ) અત્યંત દુર્લભ છે, એમ સમજી ચારે આહારનો ત્યાગ કરે. જીવ સમુદાયના વધ સિવાય આહાર તૈયાર ન થતું નથી, તેથી ભવભ્રમણના કારણભૂત જીવવધથી વિરામ કરાવનાર
