________________
પ્રાકથન
દશપૂર્વધર વાચકમૂખ્ય શ્રી ઉમાસ્વાતિજી મહારાજ સ્વરચિત “ શ્રી અર્હસ્રવચન સંગ્રહ ” અપરનામ તત્વાર્થાધિગમસૂત્ર ” ના પ્રારંભ કરતાં, પ્રથમ સૂત્રમાં જ ક્રમાવે છે કે
<< શ્રી
'
“ સચીનજ્ઞાન પારિત્રાણિ મોક્ષમાર્ચઃ । ?-ર્ ।”
સમ્યગ્દર્શન, સમ્યજ્ઞાન અને સમ્યક્ચારિત્ર, એ ત્રણની એકત્રિતતા એ મેાક્ષના માર્ગ છે. મુક્તિ માર્ગમાં જેટલી જરૂર જ્ઞાન અને ચારિત્રની છે, તેટલી જરૂર દર્શનની પણ છે. જ્ઞાન અને ચારિત્રની સફળતાના આધાર, દર્શન ઉપર છે. સમ્યગ્દર્શન વિનાનું જ્ઞાન એ વસ્તુત: જ્ઞાન નથી પણ અજ્ઞાન છે. એજ રીતિએ સમ્યગ્દર્શન વિનાનું ચારિત્ર, એ વસ્તુત: ચારિત્ર નથી પણ કાયકષ્ટ છે. સમ્યગ્દર્શનના અનેક અર્થા થાય છે. પરન્તુ સામાન્ય રીતિએ એમ કહી શકાય કે— સમ્યગ્દર્શન એટલે શ્રી વીતરાગ અને સર્વજ્ઞ ભગવન્તાનાં કથના ઉપરની અવિચળ શ્રદ્ધા. એ શ્રદ્ધાથી વિહીન આત્માનું સાડાનવ પૂર્વનું જ્ઞાન અને નિરતિચાર ચારિત્ર પણ ભવની પરમ્પરાને ઘટાડી શકાતું નથી. મુક્તિ માર્ગમાં જ શ્રદ્ધાની ઉપયેાગિતા છે, એમ નથી. હરકેાઇ પ્રવૃત્તિમાં શ્રદ્ધા વિનાના માણસા સફળતા મેળવી શક્તા નથી. બાળક માતા ઉપર શ્રદ્ધા રાખે તા જ માઢુ થઇ શકે છે. વિદ્યાર્થી શિક્ષક ઉપર શ્રદ્ધા રાખે તા જ વિદ્વાન બની શકે છે. નાકર શેઠ ઉપર શ્રદ્ધા રાખે
