________________
वीतरागोऽस्ति सर्वज्ञः, प्रमाणाबाधितत्वतः। सर्वदा विदितः सद्भिः , सुखादिकमिव ध्रुवम् ॥१॥
વીતરાગ અને સર્વજ્ઞની હયાતી અબાધિત પ્રમાણે વડે સિદ્ધ છે. સર્વદા પુરૂષોને તે સુખાદિકની જેમ નિશ્ચિતપણે વિદિત છે.
( ૨ ) क्षीयते सर्वथा रागः, क्वापि कारणहानितः। ज्वलनो हीयते किं न, काष्ठादीनां वियोगतः ॥२॥
કારણના નાશથી કવચિત્ રાગ સર્વથા પણ ક્ષયને પામે છે. કાષ્ઠાદિના વિયોગથી શું અગ્નિ ક્ષય પામતા નથી?
प्रकर्षस्य प्रतिष्ठानं, शानं क्वापि प्रपठ्यते । परिमाणमिवाकाशे, तारतम्योपलब्धितः ॥३॥
તારતમ્યની ઉપલબ્ધિથી આકાશને પરિમાણની જેમ જ્ઞાનના પ્રકર્ષની પ્રતિષ્ઠા કેઈપણ જગ્યાએ હોવી જોઈએ. જ્ઞાનના પ્રકર્ષની - જ્યાં પ્રતિષ્ઠા છે, તેનું જ નામ સર્વજ્ઞ છે.
सामायिकविशुद्धात्मा, सर्वथा घातिकर्मणः । क्षयात्केवलमाप्नोति, लोकालोकप्रकाशकम् ॥४॥
સામાયિક વડે વિશુદ્ધ થયેલ આત્મા ઘાતિકર્મને સર્વથા ક્ષય કરી લોકાલોક પ્રકાશક કેવળજ્ઞાનને પામે છે.
आत्मनस्तत्स्वभावत्वा,-ल्लोकालोकप्रकाशकम् । अत एव तदुत्पत्ति,-समयेऽपि यथोदितम् ॥५॥
આત્માને કેવળજ્ઞાનમય સ્વભાવ હોવાથી ઉત્પત્તિના પ્રથમ સમયે પણ તે યથાદિત લોકાલોક પ્રકાશક હોય છે.
[ શ્રીહરિભસૂરી છે.]
