________________
४०४
॥२॥
ઉવસગ્ગહરં સ્તોત્ર उक्सग्गहरं पासं,
पासं वंदामि कम्म-घण-मुक्क। विसहर-विस-निन्नासं,
मंगल-कल्लाण-आवास विसहर-फुलिंग-मंतं,
कंठे धारेइ जो सया मणुओ ॥ तस्स गह-रोग-मारी
दुट्ठ-जरा जंति उवसामं चिट्ठउ दूरे मंतो,
तुज्झ पणामो वि बहुफलो होइ । नरतिरिएसु वि जीवा,
पाति न दुकख-दोगच्चं . तुह सम्मत्त लध्धे,
चिंतामणि-कप्यपायव-महिए, पावंति अविग्घेण,
जीवा अयरामर ठाण इअ संथुओ महायस !
भत्तिब्भर-निब्भरेण हिअएण || ता देव दिज्ज बोहि,
भवे भवे पास जिणचंद !
॥३॥
॥४॥