Page Text
________________
(૧૨)
પૂજ્ય આન ધનજી મહારાજે જબ્બર માન આપ્યું છે; તો આવા સમયે ગાત્રો શિથિલ બનશે, આત્મા કયાં તેમાં ભળવાના છે ? આત્મા અનંત શકિતના ધણી છે. શરીરની સાવચેતીમાં સપડાઈ જઈશ, તે મુકિતના મિનારા પર ચડવું મુશ્કેલ પડશે.
તેઓશ્રી સ્પષ્ટ રીતે સમજતાં હતાં, કે જો આ સમયે સમતાના સેાપાનથી ચુકી જઇશ તા મમતાના મહાસાગરમાં ડૂબી જઈશ. અરે ખબેંક મુનિની ચામડી ઉતારી ગજસુકુમાળના મસ્તકે અંગારા મૂકાયાં, મેતારજ મુનિને વાધર બાંધવામાં આવ્યો. એથી પણ આગળ – મગધાધિપ શ્રેણીક મહારાજા જેલમાં જકડાયાં. આ બધા મહાપુરૂષોની તે તે સમયની સમતા કેવી હતી. ? અને એજ સાધનામાં રકત બનેલા મહાત્માઓ જળહળતી જચેાત જલાવી ગયા. દિવ્ય તેજ ફેલાવી ગયા. પવિત્ર પ્રકાશ પ્રસરાવી ગયા. અને અનુપમ યાદી મૂકી ગયા.
આવા વિચાર વમળમાં ગૂંથાઇ રહેલા અમારા પૂજય ૯૨ વર્ષના ગુરૂણીજી સૌભાગ્યશ્રીજી મહારાજ અશાતા વેદનીયના ઘેરાવામાં હોવા છતાં તેમની રમણતા શાતાની સાખત શાધી રહી છે. આ તાદ્દશ્ય ચિતારને જોતાં અને દૂર રહેલા જયારે સાંભળતાં ત્યારે સહુ કેાઈના મુખમાંથી સહેજે શબ્દો સરી પડતાં કે વાહ ! તેમની ધીરજને ધન્યવાદ !! પરમાત્માના શાસનને જે હૈયામાં વસાવેલ છે; તેનું આત્મબળ કેટલુ અજોડ હાય છે, તે સચોટ રીતે સમજી શકાય છે.
ગુલાબ કે મોગરાની સુવાસ ધણી મનમાહક હોય છે, છતાં એ પુષ્પાના પરિમલની ઈમારત ચણાતી નથી. સૃષ્ટિનુ સૌદય પણ આકર્ષક હોય છે, છતાં તેનું વહાણુ કદી ભરાતું નથી. તેમ અમારા પૂજ્ય ગુરૂદેવ શ્રી સૌભાગ્યશ્રીજી મહારાજના જીવનમાં બીજા સેંકડા ગુણા છે; આટલા શબ્દોથી તેમનું ગુણકીન કરી મન ભરાતું નથી. છતાં ખાલમુદ્ધિથી જે કંઈ વર્ણન કરૂં છું તેનાથી હું મારી જાતને અહાભાગ્ય માનુ છેં.
આવા સંતા દીર્ધાયુષી અનેા એ જ અભ્યર્થના ! કે જેથી અમે તેમના જીવન દ્વારા નવી નવી પ્રેરણા પ્રાપ્ત કરી અધ્યાત્મના, પંથે પ્રયાણ
કરીયે.
વંદન હૈા એ વાત્સલ્યભાવી ગુરૂદેવને !
લી. પૂજય ગુરૂવની ચરણાપાસિકા સા. તેમશ્રીજી
| SR No. | 022917 |
| Book Title | Samyag Darshan |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Vijaykesharsuri |
| Publisher | Kantilal Manilal Khadkhad |
| Publication Year | 1967 |
| Total Pages | 222 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 19 MB |