________________
૧૮૬
શ્રી જિનભક્તિ-કલ્પતરુ
રાખ્યેા હાય, તે પ્રતિમાજીને અત્યંત ભાવપૂર્વક લગાડવા. જોઇએ. ચંદનાદિ સુગ'ધી પદાર્થાનુ' વિલેપન કરતાં અંગે શીતળતા થાય છે, એટલે આત્માને તપાવી રહેલા સ દાષા શીતળ થાય એવી ભાવના અહીં ભાવવી જોઈએ.
૧૩–આભરણ પહેરાવવાં.
ત્યાર પછી પ્રતિમાજીને આભૂષણા ચડાવવા જોઈ એ. આ આભૂષણા શક્તિ-સામર્થ્ય હાય તે રત્ન, સુવર્ણ, મેતી વગેરેનાં કરાવવાં જોઈ એ, અન્યથા શક્તિ મુજબ કારવીને પણ પ્રભુપૂજાના લડાવા લેવા જોઈ એ. કદાચ તેમ પણ ન ખની શકે તે સોના-ચાંદીના વરખ તથા ખાતુ લગાડીને પણ પ્રભુજીના અંગને વિભૂષિત કર્યાના આનંદ માવા જોઇ એ. ‘ વીતરાગ ભગવતને વળી આભૂષણેા કે આંગીએ શા માટે ?” આ પ્રશ્ન આજે ઘણીવાર શ્રવણુગાચર થાય છે; પરંતુ પ્રભુનું પૂજન કે અંગરચના એ પ્રભુ માટે નથી, આપણા આત્મકલ્યાણ માટે છે. તેમજ તીર્થંકર દેવ સરખા જગતમાં આપણા કઈ ઉપકારી નથી અને ઉપકારી દેવાધિદેવની ભક્તિ માટે તન-મન અને ધનથી પ્રભુને સમર્પિત થઈ જવુ જોઈ એ. આટલી વાત લક્ષ્યમાં રહે તે પૂર્વોક્ત પ્રશ્નને અવકાશ રહેતો નથી. ૧૪-વસ્ત્રને ઉપયાગ
આ વખતે ચંદ્રુઆ, પુડિયાં, તેારણ વગેરે બાંધવાં, તેના સમાવેશ પણ પ્રકરણના પ્રારંભે જણાવ્યા મુજબ અંગ
