________________
કે-હે મહાશ ! આમાં જળ નથી, પણ એ મુસાફર બ્રાહ્મણ એવા મને આમાં નાંખી દીધેલ છે, તેથી મને બહાર કાઢે, તેઓએ જઈ પોતાના સાર્થવાહને કહ્યું, સાર્થવાહે પણ ત્યાં આવી દેરડાના પ્રયોગે મને બહાર કાઢો, વૃત્તાંત પૂ, મેં તે ઉપકારીને જે બન્યો હતો તે વૃત્તાંત કહ્યો. તેણે મને સાથે બેસાડી જમાડ્યો, અને ભાત આપ્યું, તેથી ફરી દેશાંતરમાં ફરવા લાગ્યો, યાવત્ એક પર્વત સમીપે હેમકુંડ નામને ધાતુવાદી જોવામાં આવ્યો, તેની સમીપે જઈ બેઠે, એટલે તેણે પૂછ્યું કે કેમ ભમ્યા કરે છે? મેં કારણ કહ્યું, તેથી હર્ષવાળા બની તેણે મને કહ્યું કે–અલ૫મહેનતે જ તને ઋદ્ધિવંત બનાવી દઉં, તે સાંભળી મેં કહ્યું કે તે આપને માટે ઉપકાર માનીશ, તેથી અમે બને એક મહાન પર્વત ઉપર ચડયા, ધાતુઓ ગ્રહણ કરી અને વનસ્પતિના મૂળિયા પણ લીધા, અગ્નિ જગવી ધાતુએને સંયોગ કરી ધમી તે ઘણું સોનું પડયું, તે સેનાને ગુપ્ત રીતે ઉપાડી અમે બન્ને એક વસવાટવાળા ગામે પહોંચ્યા, ત્યાં એક દેવળમાં ઉતારો કર્યો, રાત્રિએ મને સુતેલે રાખીને જ હેમકુંડ સોનું લઈ ચાલતો થયો; જાગીને તેને બહુ એ પણ કાંઈ દીઠે નહિ. તેથી મને બહુ ખેદ થયો, તે પણ પુરૂષે ખેદયુક્ત રહેવું નહિ' એમ વિચારી ફેર બ્રમણ શરુ કીધું, તેથી એક દેવળમાં ચગેશ્વર નામને પરિવ્રાજક દીઠો, તેને વિનયપૂર્વક મે પ્રણામ કર્યા. આ યોગસિદ્ધ પુરુષ છે એમ જાણી મેં કહ્યું કે-હે ભગવંત! દરિદ્રતાના દુખે હું પીડાયો છું, આપના શરણે આવ્યો છું, આપ સરખા મહાપુરૂ શરણે આવેલા ઉપર પ્રેમાળ અને
