________________
૯૮
મડદુ તેણે જોયું, તેથી તર્ક કરવા લાગ્યો કે મે મેડ બરાબર દારડી છેદી નહિ હાય '' ફેર ચડી છેદી નીચે પાડું એમ ધારી ફૅર ચડી દોરડી છેદી મડદુ નીચે પાડયું. નીચે આવી ગ્રહણ કરવા જાય છે ત્યાં તા વૃક્ષ ઉપર લટકતું જોયું, ત્રીજી વખત પણુ તેમજ ખન્યું, તેથી જાણ્યું કે નક્કી આ કાઇ દિવ્ય પ્રકાર છે, તેથી ઉપર ચડી મડદું પેાતાની ખાથમાં ઘાલી વૃક્ષ ઉપરથી ભુસકે। મારી નીચે પડયો; અને મડદુ ઉપાડી ચાલવા લાગ્યો કે—આકાશમાં વાણી થઇ, કે હું મહા રાજિવ ! તમે મડદું ન લેઇ જાઓ. તેથી રાજાએ વિચાયું કે ફાઇ રાક્ષસી કે વનદેવતા ના પાડી રહી છે, તેથી રાજાએ કીધું કે–તુ કાણુ છે ?, શા માટે મડદાના નિષેધ કરી રહેલ છે?, તે દેવીએ કીધું કે—હું તમારા રાજ્યની અધિષ્ઠાયિકા દેવી છું, તમારી સાચવણી કરવી તે મને ઈષ્ટ છે. આ દુષ્ટ કાપાલી આ મડદાના હાથમાં તરવાર રખાવી નીચે બેઠેલ તમાને મારી નાંખીને સુવર્ણ પુરૂષ સાધવાના નિયમવાળા તે છે. માટે હું વારૂ છું; અને ઝાડથી મડદુ તમાએ પાડયું છતાં વારંવાર ઝાડ ઉપર લટકતુ મેં કર્યું હતું, માટે તમે આ અસાધ્ય વ્યાપારથી વિરમા. રાજાએ કહ્યું કે-ભલે આમ છે છતાં સત્પુરૂષા સાચી પ્રતિજ્ઞાવાળા હાય છે, કેમ કે-“વિનાશ થઈ જાય તા પણ મહાપુરૂષા પેાતાનું સ્વીકારેલું વચન પાળે છે, અન્યથા કરતા નથી. દીનપણાને પામતા નથી, અને પ્રા નાના ભંગ પશુ કરતા નથી. ” માટે હું ભગવતિ ! સ્વીકારેલું કાર્ય હું મૂકીશ નહિ, પણ જે સાવચેતી રાખવી હાય તે ક્રમાવ. તેથી દેવીએ કહ્યું કે જો તમારી આવા આગ્રહ છે, તા તમારે કારનું ધ્યાન કાળાવણું વાળુ તલવાર યુક્ત,
