________________
શય્ય‘ભવસ્વામી :
[ ૧૮૯ ] પૂર્વે આવ્યે છું. સવારમાં ઠેલ્લે જવા નીકળ્યા હતા તે હવે વસતીમાં પાછા ફરી રહ્યો છું. આજે જ કુદરતી એકલેા છું, નહિ તા સાથે એ ત્રણ શિષ્યા હાય જ. તારે જે કહેવાનુ હાય તે નિ:શંકપણે કહી નાંખ. અત્યારના જેવી તક પુનઃ નહીં સાંપડે. જો કે સંસારની એ રામકહાણી પર મેં તા કાયમને સારુ હડતાળ ફેરવી છે છતાં તું જ્યારે ચાલીચલાવીને આવેલ છે અને રક્તના સંબંધ ધરાવનાર સંતાન છે ત્યારે તને નિરાશ ન કરવા એ મારી ફરજ ગણાય.
""
“ વડિલશ્રી ! ભૂલ્યા, આચાર્ય મહારાજ ! અવિનય થતા હાય . તે માક્ કરશે। પણ મારે સ્પષ્ટ કહેવું જોઇએ કે આ રીતે ઉતાવળથી પ્રત્રજ્યા ગ્રહણ કરવામાં આપે મારી માતાને ગંભીર અન્યાય કર્યા છે. આપ તેા માટા આચાર્ય મની પૂજાએ છે. પણ અમારી સ્થિતિ કફોડી બની છે. બ્રાહ્મણ્ણાએ અમને બહુ હેરાન કર્યાં છે. ”
“ વત્સ ! દ્વિજોના મેાટા સમુદાયને પવિત્ર એવી આ શ્રમણ્ સંસ્કૃતિ પ્રત્યે અસૂયા છે. મારું ગમન તે નિમિત્ત માત્ર છે. ઇર્ષ્યા દર્શાવવા માટે કેાઇ ને કેાઈ છીંડા તે શેાધતા જ કરે છે. હું કહું છું કે તારી માતા પતિપરાયણા સતી સ્ત્રી છે અને તું મારું જ ક્જદ છે. દ્વેષીઓના ખેલવાથી સત્યને આંચ આવતી નથી. ”
66
પૂજ્ય પિતાશ્રી ! આપની વાત સેા ટચના સુત્ર સમી છે. મને પણ વિદ્યાગુરુજીએ ‘ સત્યમેવ ાયતે’ ના જ મુદ્રાલેખ ધારણ કરવાનું કહ્યું છે છતાં સામાન્ય જનસમૂહની હૃષ્ટિ તે વ્યવહારમય હાય છે. તેથી મારી માતાને નિર્દોષ ઠરાવવા
