________________
૮૩
પ્રકરણ ૭મું
મેાહનપુરી રાજાની કન્યાની જે વાત કરી તે વાત ભૂલશે નહિ. ભદ્રીકસિંહ શરાબના નિશામાં ખેલ્યેા.
તો પ્રસંગ કુસંગીને, સદા કરે। સત સંગ, માને વચન જ્ઞાની તણું, અંગે ધરી ઉમંગ.
રાજકુમાર ભદ્રીકસિંહ શરાબના નિશામાં છે અને મિત્રે તે પલાયન થઈ ગયાં છે એવામાં ભદ્રીકસિંહની પત્ની વિલાસવતી આવે છે
મારા વ્હાલા પ્રાણેશ ! આજ આપ કેમ ખેલતા નથી ! વિલાસવતીએ પૂછ્યું.
અરે! કાણુ છે હાજર ! એક ગ્લાસ વધારે લાવે!! બસ મા...રે...પીવે છે...મારે પી...વે...છે. કેમ ! કા.........સાં ભ...ળ...તાં...ન...થી? ભદ્દીકસિંહ નિશામાં ખેલવા લાગ્યા.
વ્હાલા! તમે આ શું ખેલે છે? આજે આમ અસ્વસ્થ કેમ જણાએ છે ? વિલાસવતીએ પૂછ્યું.
મને ગ્લાસ આપે!! શું મારા મિત્રા...નહિ ખેાલું...ખાલીશ ...લ્યા એક પ્યાલા વધારે, પણ પેલું લાવજો ! સમજ્યા કે નહિ ? ભદ્રીકસિંહ દારૂના નિશામાં જેમ આવે તેમ ખેલવા લાગ્યા.
અરે! આ શું? પેલું લાવજો, ધ્યેા. એક પ્યાલા, આ પીપ શાના પડયા છે ? અરે ! આ તે। જીવન સત્યાનાશ વાળનાર દારૂશરાબ. અરે! દુષ્ટો, તમારૂ સત્યાનાશ જજો. વિલાસવતી ખેલી.
વ્હાલા ! આ કીંકરી સાથે ખેલે તે ખરા! એમ ખેલતી વિલાસવતી સ્વામીની પાસે જાય છે. અને કહે છે કે.....સ્વામી! તમારા ભલાની ખાતર એ પાપીની સેાબતને! ત્યાગ કરે. જુ
