________________
દેવકુમાર સચિત્ર ધાર્મિક નવલકથા
બેટા ! તું આ શુ ખેલે છે? કયાં એ રણવિજયી લાલૂસ અને કયાં આ દુષ્ટ ! દોષીતને નિર્દોષ બનાવનાર ! કયાં એ રણવીર ચૈાધ્ધા અને કત્યાં આ ભીરૂ-કાયર અને કામી !
પિતાજી! તમા ભૂલે છે ? તમારી ભયંકર ભૂલ થાય છે. આ એજ લાલસિદ્ધ છે કે જે તન, મન તે ધનના માલીક છે. અને મારા સ્વામી છે. તમારા જમાઈ છે.
૨૭૬
રાજા—પુત્રી! તું પણ આ દુષ્ટની સગી છે.
તમે તે યુવાને શા માટે વધસ્ત ંભે મોકલતા હતા ? જવાબ આપો ! પદમણીએ તાડુકીને પૂછ્યું.
શા માટે ન મેાકલુ...? તે આપણા શહેરના નગરશેઠ ખુબચંદ્રશાહના મકાનમાંથી તેમની દાસીને ફાસલાવી ભગાડી જનાર યુવકાના જામીન થઈ તેને નસાડી મુકવાના આરેાપસર !
દુષ્ટ ! ખુબચંદશાહનું નામ લેવામાંજ પાપ છે, તે દુષ્ટ પાપીએ તે ઘણી ભાળી લલનાઓને લલચાવી-ફેાસલાવી બિચારીઓના શીયલ ખંડીત કર્યા છે. તમારી પોતાની પુત્રીને પણ તે દુષ્ટ દુઃખ દેવામાં કાંઈ બાકી મુકયું નથી, તેની તેા પાછળથી વાત ! પણ, તમે તે યુવકાની કાંઈપણ તપાસ કરી હતી કે નહિ ?
ના, તે બાબતની અમે કાંઈપણ તપાસ કરી નથી. રાજા ઠાવકું મેાં રાખી મેલ્યા.
શુ તે શેઠ તેની દાસીને ઓળખી શકશે કે? પદમણી ખેાલી. સિપાઈ ! સિપાઈ !
અન્નદાતા ! શી આજ્ઞા ? સીપાઈ સલામ કરી સામે આવી લ્યે. જાઓ ! ખુબ દશાહને ખેલાવી લાવા ! રાજાએ હુકમ કર્યા. સિપાઇએ શેઠને ખેાલાવી હાજર થયા.
આ બેમાંથી તમારી દાસી કઈ તે તમે જાણા છે ? રાજાએ શેઠની તરફ નજર ફેરવતાં પૂછ્યું.
