________________
પ્રકરણ સાડત્રીસમુ વણ પુરી
મણિમાળા પોતાના રાજ્ય મહેલમાં બેઠી બેઠી વિચાર કરી રહી છે ત્યાં કાઈ બાઈનું આવાગમન થવાથી તેનું ધ્યાન તે તરફ દારાઇ જતાં તેણે તે ખાઈને પૂછ્યું કે એન, તમા ક્રાણુ છે?
હું એક અલાકીક સુંદરી અને રાજરાણી છું. વિલાસવતોએ
જણાવ્યું.
શું તમે મારા પતિના ફેંદામાં ફસાયેલા છે ? મેન, તમને તમારૂં શિયળ વ્હાલું નથી ?
શું તમને મારી અદેખાઈ આવે છે ? શિયલને વ્હાલુ ગણી આ અમૂલ્ય જીંદગી કયાં સુધી ગુમાવવી.
અરે! એન, સ્ત્રી ધમ'માં તે શિયલ રૂપી ખજાના તે જ સ્ત્રીઓનું ખરૂ' આભુષણ છે, અને તે દેવને પણ દુર્લભ છે. તેથી કહું છુ કે મેન, આ પાપથી બચેા અને એનું કવ્ય સમજો.
હું પાપી નથી, પણ મારા નાલાયક પતિએ જ મને દુષ્ટ બનાવી છે. મારા પતિએ ધણી સ્ત્રીઓના શિયલ રૂપી ખજાના લુંટી
