________________
૨૧૨
દેવકુમાર સચિત્ર ધાર્મિક નવલકથા ફસાઈશ. અરે !! અધર્મ, નિકમહરામ, તે મારું લુણ ખાઈ મનેજ ઠગે. મારી પુત્રીનું હરણ કરાવી ખુશી થયો. મારી પુત્રીને ભિક્ષુક સાથે પરણાવવામાં પણ તારે જ હાથ હતા, તારા લીધેજ હું વીરપુરની લડાઈમાં હાર્યો અને તારે લીધે મેં તેનું ઉપરીપણું સ્વીકાર્યું તે સર્વેને બદલે હવે તને આપીશ અને સર્વ લેકને પણ બતાવીશ કે દેશઘાતક મનુષ્યની શું સ્થિતિ થાય છે.
એક સાધારણ દાસીના વચન ઉપર વિશ્વાસ રાખી મને દુશ્મન ગણો તે વ્યાજબી નથી પરંતુ હું તે રાજ્યને ખરે હતચિંતક અને મિત્ર છું. પ્રધાન બેલ્યો.
રાજાને તેના બોલવાથી કાંઈપણ અસર થતી નથી.
નામદાર! આપને મારા ઉપર વિશ્વાસ નથી તે હું મારા પાપને બદલો ભોગવવા તૈયાર છું.
નિરાધાર, નિરપરાધીને વધસ્થભે લટકાવવો એ સગુણી તેમજ દુર્ગણી રાજાને સરખા દેષિત કરે છે. એક યોગીરાજ બેલતા બેલતા અહીં આવી પહોંચ્યા.
અરે ! કેણ છે ? આમ અચાનક અવાજ કાને અથડાતાં રાજા ચમક્યો.
મહારાજ ! પેલા મહાત્મા આવે છે. સિપાઈ એ જણાવ્યું. પધારે, યોગી મહારાજ. રાજાએ આવકાર આપો.
રાજન ! મારા યોગના ધ્યાને તમારા નિરપરાધી પ્રધાનનું મૃત્યુ તમારાજ હાથે થતું જાણી......
શું બોલે છે? મારો પ્રધાન નિર્દોષ છે? શું પેલી દાસીએ મને છેટું કહ્યું છે? પણ ખોટું બોલવાની તેને કોઈ જરૂર ! રાજાએ
પૂછ્યું.
