________________
૧૮૨
દેવકુમાર સચિત્ર ધામીક નવલકથા જે મિત્ર દેવકુમાર, (એક બાજુ લઈ જઈ ધીમેથી કહ્યું કે:-) ભાઈ મને આમાં કાંઈ સમજણ પડતી નથી. મને તો આમાં કાંઈ મહાન ભેદ હોય તેમ લાગે છે. “વળી આ ચંપકસેન પુરૂષ વેષમાં સ્ત્રી લાગે છે, તેની બોલવાની, ચાલવાની, બેસવાની, ઉઠવાની તેમજ દરેક જાતના લક્ષણે મને સ્ત્રી જેવાંજ લાગે છે, તેની આંખમાં શરમ, તેના મુખાર્વેદને ચહેરે અને અંગના હાવભાવ તે સર્વે સ્ત્રી સુચિત્ત છે” જુઓ ! જુઓને!! તે કેવી આપણા તરફ જુએ છે. લાલસિંહે સર્વ જણાવ્યું.
હું ચંચળમતિને તે સંબંધી પૂછી જોઉં છું એમ કહી તેઓ પ્રધાન ચંચળમતિ પાસે આવ્યા અને પૂછવા લાગ્યા. પ્રધાનજી ! અમારા અને કુંવરને સંબંધ કહેશે.
તે પછીથી આપના જાણવામાં આવશે. હાલમાં તે અમારા રાજ્યના માનવંતા મહેમાન તરીકે અમારા આવાસે પધારે! આથી સર્વે ચંપાપુરી નગરીમાં આવી ગયા. આ બંને મિત્રોને મહાન સુશોભિત મહેલ ઉતરવાને આપે. જેમાં દરેક જાતની સગવડ હતી બંને મહેમાનોનું ઉચ્ચીત સ્વાગત કરવામાં આવ્યું.
હવે ચંપસેન પિતાના મનની સાથે વિચાર કરે છે કે અહાહા!! શું તેની દિવ્ય કાન્તિ ! શું તેની ધીરતા, શું તેની વીરતા, શું તેના સશક્ત શરીરનો બાંધે, તેનું લાવણ્યમય તેજ જાણે ઈશ્વરે ઘણી જ સંભાળપૂર્વક ઘડ્યો ન હોય! અહાહા !! હું આ સ્વપ્ન જોઉં છું કે સત્ય છે. આવા વિચારમાં ને વિચારમાં તદ્દન અર્થદગ્ધ જેવી બની ગઈ. પ્રધાનજી! પેલા બને વીરપુરૂષે કચેરીમાં કયારે આવશે! એકદમ બેલાઈ જવાયું.
પ્રધાનજી! મને તેમને જોયા વગર બીલકુલ ચેન પડતું નથી.
