________________
૧૭૬
દેવકુમાર સચિત્ર ધાર્મીક નવલકથા સ્ત્રીને ખરે ધર્મ પિતાના પતિની સેવા કરવામાં જ સમાયેલે છે. આર્ય પત્નીઓએ પિતાના પતિના માટે શું નથી કર્યું ? શું સતી સીતાએ શ્રીરામની સાથે વનવાસ નહોતે ભગવ્યો ? શું સતી દ્રૌપદીએ પિતાના પતિની સાથે અનેક કષ્ટો નહાતાં ભગવ્યાં? શું તારામતિ પિતાના પતિના સત્યને ખાતર ભરબજારમાં નહોતાં વેચાણ માટે ભાઈ, પતિના સુખમાં અને દુઃખમાં જે હંમેશા સરખા ભાવથી ભાગ લે છે તે જ સાચી સતી અને ક્ષત્રિયાણી.
ભાઈ! તમો આવ્યા ક્યાંથી ?
ભાભી! તમે તે જાણે છે. કે હું જંગલમાંથી આવું છું. હાં! પણ તમેએ કાંઈ ફળાહાર કર્યો કે નહિ ?
ના ! ભાઈ, અમો બહુ જ થાકી ગયાં હોવાથી અહીં જ વિશ્રામ લીધે મારા પતિ નિંદ્રાવશ થઈ ગયા એટલે અહીં જ બેસી રહ્યા છીએ.
ભાભી ! આપ અહીં જ બેસજો. હું હમણાં જ ફળાહાર લઈ આવું છું. એમ કહી તે જંગલમાં ફળફૂલ વીણું લાવવા માટે ગયે.
આ વખતે પાપી ભકિસિંહ દેવસેનાની પુઠ પકડતા પકડાતે આ જંગલમાં આવી ચઢે છે, અને આ બંને જણને જોઈ આનંદમાં આવી જાય છે. અને બેલે છે કે “પોતાની સ્ત્રીના ખોળામાં કેવો નિરાંતે સૂતો છે? અરે ! આહ !!! જેતે ખરે તે કેવી મઝાની શોભે છે. જાણે તે કામદેવની સ્ત્રી રતી જ ન હોય ! આવી પરી–અપ્સરાને જોઈ કેનું મન મેહ ન પામે! ઈદ જે દેવને રાજા છે તે પણ ગૌતમ
લીની સ્ત્રીમાં લુબ્ધ થયું હતું. એવા અનેક દાખલાઓ બન્યા છે કે મહાપુરૂષો પણ સ્ત્રીઓના રૂપમાંજ અંધ બન્યા હતા.”
