________________
૧૭૨
દેવકુમાર સચિત્ર ધાર્મીક નવલકથા
મેટા રાજ્યના પાટવી પુત્ર છે, વળી રૂપે, રંગે, ગુણે અને ક્ષત્રિયવટથી અલંકૃત છે. આવા પતિ ખેાળતાં પણ મળવા મુશ્કેલ છે. એ તે એમ કહેા કે મારી સખીના ધન્યભાગ્ય કે એ મળી આવ્યા ! વનવાસમાં દેવસેનાને જરાપણ દુ:ખ નહીં આવવા દે.
દેવસેના ! કયારે જવું છે ? પદ્માવતીએ પૂછ્યું.
આજે અને અત્યારેજ.
મારી વ્હાલી સખી ! શુ' તું આજેજ જવાની છું ? સખીને વિયેાગ સહન નહીં થઈ શકવાથી એકદમ દેવસેનાની કાટે વળગી પડે છે. પણ શું ઉપાય ? ફક્ત નેક અને ટેકની ખાતર પોતાની સખીને જવા માટે હા કહે છે. અને શિખામણ આપે છે કે:એન ! પતિની સંગે રહેતાં કાઈ વખત આ બેનને યાદ તેા કરશે! તે ?
બેન! તું તેા કદી વીસરાઈશ નહીં. જો પ્રભુ કરશે તેા થાડા દિવસ પછી જ આપણે અનેજણા મળીશુ, યેાગીના કહેવા તારા માટે લાલસિંહ જ યાગ્ય છે. મેન! મેં આજે જ જોયા. શું તેમની ક્રાંતી ? શુ તેમની ભવ્યતા ? શું તેમના મેાહકતા ? અને શું તેમનું ક્ષત્રિયવટનું તેજ ? હું તો દીગમૂઢ બની ગઈ, મારા પતિદેવે જ મને એળખાવ્યા કે સખી ( પદ્માવતી ) ના વર.
ચહેરાની
જોઈ ને જ આ તારી
પ્રમાણે જ લાલસિંહને
બેન! છાની રહે, માતુશ્રી સાંભળશે. પણ તે વખતે મને કેમ ન ખેાલાવી ? હું પણ તેમના મુખના દર્શન તેા કરત.
મારી વ્હાલી બેટી ! તું હવે જવાની તૈયારી કર. તારે અને તારા પતિને હવે વધારે વખત અહીં રહેવું ઉચીત નથી. તે। હવે જલ્દી તૈયારી કર.
