________________
દેવકુમાર સચિત્ર ધામક નવલકથા બેન સૌભાગ્ય અને ભાઈ કીતિને મુકતે જાઉં છું. તેમને કોઈપણ દિવસ મહારાણી પાસે જવા દેશે નહિં અને મંજરીને કોઈપણ દિવસ તમારા મહેલમાં દાખલ થવા દેશે નહિં. કારણકે તે બંને વ્યક્તિઓ રાજ્યનું અને કુટુંબનું સત્યાનાશ વાળનારી દુષ્ટાઓ છે.
બેન ! રડીશ નહિં, હું મારા ગુરૂદેવ ભદ્રબાહુસ્વામીના ચરણોના સેગન ખાઈ કહું છું કે “આ કૃત્ય મારા હાથે થયું નથી અને હું અલંકીત છું. મારે ધર્મ અને મારી નીતિ મને જરૂર સહાય કરશે. આ તમારે દેવકુમાર આજે મોતને પંઝામાંથી બચે છે તો જરૂર હવે બચશે જ, અને પાપીઓના મૂખ કાળાં કરશે તેની ખાત્રી રાખજો” આ પ્રમાણે દેવકુમાર પિતાની બેન તથા ભાભીને હિમત આપી જવાની તૈયારી કરે છે.
એ ભાઈ ભાઈ શું મને એકલી મુકી જઈશ. સૌભાગ્યસુંદરી બેલી.
દેવકુમાર પોતાની ભાભી તથા બેનની રજા અને આશિવંદ લઈ ચાલ્યો જાય છે. આમ દેવકુમારને જતાં દેખી ભાભી તથા બેન બંને જણાં ઘણું જ ગમગીન ચહેરે ઉદાસી થઈ પિતાના ભાઈને વિચાર કરતી કરતી પિતાના આવાસમાં ચાલી જાય છે.
