________________
પ્રારંભિક વક્તવ્ય
૧૫ અમે કહ્યું: “મંત્રે ભૂતકાળમાં ફલદાયી થતા હતા, આજે પણ થાય છે અને ભવિષ્યમાં પણ થશે. મંત્રની શક્તિ કોઈએ હણી નાખી નથી. કે એ શક્તિને હણ નાખવાને દાવો કરતું હોય તે એ દાવે પિકળ છે. પૃથ્વી, પાણી, અગ્નિ, વાયુ વગેરે જેમ પિતપોતાને ધર્મ બજાવી રહ્યા છે, તેમ મંત્રે પણ પિતાને ધર્મ બજાવી રહ્યા છે, એટલે કે જેઓ તેની યથાર્થપણે આરાધના કરે છે, તેમને તે અવશ્ય ફલદાયી થાય છે. અમે તેના અનેક દાખલાઓ નજરે નિહાળ્યા છે, તેથી અમારી આ પ્રકારની માન્યતા બંધાઈ છે અને તેને ફેરવવાનું કોઈ કારણ હજી સુધી અમને મળ્યું નથી.
અમારો આ ઉત્તર સાંભળીને પેલા મહાનુભાવે કહ્યું : તો આ વસ્તુ વિચારવા જેવી ખરી !'
અમે કહ્યું : “માત્ર વિચારવા જેવી નહિ, પણ અમલમાં મૂકવા જેવી પણ ખરી.”
અમારે વાર્તાલાપ અહીં પૂરો થયે અને તે પિલા મહાનુભાવ પર ખૂબ ઊંડી છાપ પાડતો ગયે. કહેવાની ભાગ્યે જ જરૂર છે કે થોડા જ દિવસમાં તેમણે એક અનુભવીની દેખરેખ નીચે મંત્રની આરાધના શરૂ કરી અને તેનું પરિણામ ઘણું સુંદર આવ્યું.
આજે મંત્રની ફલદાયતા વિષે જે બૂમ ઉડી રહી છે, તેનું ખરૂં કારણ એ છે કે આપણું અંતર જોઈએ
