________________
પ્રારંભિક વક્તવ્ય
૧૩ઃ
ત્યાર પછી શ્રી જિનપ્રભસૂરિજીકૃત હોંકારકલ્પ ઉપર શબ્દાર્થ તથા ભાવાર્થ સાથે સવિસ્તર વિવેચન કર્યું છે અને એ રીતે એક નવી જ ટીકા નિર્માણ કરી છે. તેમાં ઘણું સાધનોનો ઉપયોગ કર્યો છે અને કેટલાક અર્થોની સંગતિ કરવા માટે ધ્યાનની પ્રક્રિયાને ખાસ આધાર લે પડ્યો છે. તે પછી “શ્રી હોંકારવિદ્યાસ્તવન” તથા “માયાબીજ રહસ્ય” નામની કૃતિઓ ઉપર પણ ઉપરની ઢબે જ વિવેચન કર્યું છે અને હોંકારની આરાધના પર બને તેટલે. પ્રકાશ પાડયો છે.
છેવટે હોંકાર અંગે એક સર્વોપયોગી લેખ આપીને. ગ્રંથની પૂર્ણાહુતિ કરી છે.
થોડા વખત પહેલાં એક મહાનુભાવે અમને કહ્યું : હવે તો વિજ્ઞાનયુગ ચાલે છે. તેમાં મંત્રારાધના જેવી જરી–પુરાણું વસ્તુને આગળ કરવાનો અર્થ છે?” અમે, કહ્યું: “આજે વિજ્ઞાનયુગ ચાલે છે, એ વાત સાચી, પણ તેણે માનવજાતિને સુખ અને શાંતિ આપવાને બદલે દુઃખ અને ભયની ભેટ ધરી છે અને તેથી સર્વત્ર એક પ્રકારને વિષાદ છવાઈ ગયો છે. પરિણામે લોકો તેમાંથી છૂટવાના ઉપાય શોધી રહ્યા છે, પણ તેમાં તેઓ જોઈએ તેવા સફલ થયા નથી, થતા નથી. અમને લાગે છે કે આ જગતમાં એક અધ્યાત્મવાદ જ એવો છે કે જે લોકોને આ સ્થિતિમાંથી ઉગારી શકે અને મંત્રારાધના તેમાં ઘણે.
