________________
હી કાર-તત્ત્વ-વિમશ
૨૯૭ : માટે થઈ છે. વ્યાકરણશાસ્ત્રના સૂક્ષ્મચિંતનથી બીજમંત્રોમાં ગુપ્ત રહેલું રહસ્ય અને તેમાં છુપાયેલી દૈવીશક્તિનું જ્ઞાન થઈ શકે છે. હોંકારમાં પણ વ્યાકરણના આધારે દૃ+ફ્રેમ્સ,.
++ + +, + [ + + નું, દૃ+દૃ+ + , ફ્રી + +, ટ્રી + ક્ + +” વગેરે વોં કૂટરૂપમાં , સમાયેલા છે. દરેકના જુદા-જુદા અર્થો છે અને તેથી . બનેલા એકરૂપનું લખાણ તથા ઉચ્ચારણ પિત–પિતાની અપૂર્વ મહત્તાને ધરાવે છે.
(ખ) લિપિતત્વ મનુષ્યની પાસે ભાવ પ્રગટ કરકરવાનાં ત્રણ સાધનો છે. તે સંકેતથી, બોલીને અને લખીને પિતાના ભાવ પ્રગટ કરી શકે છે. સંકેતોમાં શરીરના જુદા–જુદા અંગે જ વર્ણમાળાનું કામ કરે છે. ધ્યાનવખતે આ સંકેત આંતરિક રૂપને વરે છે અને પિતાની ભાવનાઓને આરાધ્ય પ્રત્યે વ્યક્ત કરે છે. બેલવામાં પહેલા અવ્યક્ત ધ્વનિઓ ને પછી વ્યક્ત ઉચ્ચારણો રંગ જમાવે છે. લખવામાં બિંદુ અને તેના જ વિભિન્ન ખંડે ઉતરી આવેલા છે. રેખાઓના આડા-અવળા આકારની સાથે બિંદુના ખંડોને સંગ સ્વર્ણ સૌરભની જેમ વર્તમાન લિપિમાં પ્રભાવશાળી છે. વિદ્વાનોએ તેના જ આધારે લિપિની ચાર અવસ્થાઓ આંકી છે અને તેના વિકાસકમનો ઉલ્લેખ કર્યો છે – ( ૧ વિચારલિપિ
–આઈડિઐફિક - ૨ ચિત્રલિપિ
