________________
હીકારકલ્પ
૧૪મ - આજે લેકે દેખાદેખીમાં પડીને રંગનું મહત્ત્વ ભૂલી ગયા છે અને ગમે તે રંગનાં વચ્ચે પહેરવા લાગ્યાં છે, તેમાં કાળા રંગનો પણ સમાવેશ થાય છે. પરંતુ તેની અસર શરીર તથા મન પર બૂરી થાય છે, એટલે કે તામસિક ભાવે વધે છે અને તે કૃષ્ણલેશ્યા સુધી જઈ પહોંચે છે. પછી “દુનિયાનું ગમે તે થાય, મને સુખ મળવું જોઈએ” એવી નિકૃષ્ટ ભાવના અંતરમાં જાગે, એમાં નવાઈ શું? તાત્પર્ય કે આરાધકે આ વખતે શ્વેત વસ્ત્રોનાજ ઉપયોગ કરવો જોઈએ..
ભજન પણ વેત વસ્તુઓનું જ કરવું, એનો અર્થ એ છે કે એ વખતે માત્ર ક્ષીર અથવા દૂધ ભાત જ લેવાં, પણ ઘઉં-ચણા-મગ-મઠ-અડદ–વાલ-મસુર વગેરેનો ઉપયોગ કરે નહિ. આને વિશેષ અર્થ એ પણ છે કે આ વખતે શાક, દાળ, અથાણાં, પાપડ, ચટણી વગેરેને ઉપગ કરવો નહિ.
આગળ જ્યારે દૂધ-ભાત લેવાને પ્રચાર વધારે હતું, ત્યારે આ વસ્તુ સહેલી લાગતી, પણ હાલના ફરસાણિયા જમાનામાં આ વસ્તુ કેટલાકને કઠિન લાગે, એ સ્વાભાવિક છે. પરંતુ મનને મજબૂત કરવાથી ક્ષીર કે દૂધ-ભાત ઉપર બરાબર રહી શકાય છે અને એ રીતે રહેવાની તૈયારી અવશ્ય રાખવી જોઈએ. અન્યથા આ પ્રકારની આરાધના થવી મુશ્કેલ છે.
૧૦