________________
૧૪
વીજાપુર ગયા અને ત્યાં ઉપા. શ્રીસિદ્ધિમુનિજી, મુનિશ્રી હેમેન્દ્રસાગરજી વગેરે સખ્યાબંધ સાધુ-સાધ્વીએ તથા નાગરિકાની વિશાળ હાજરીમાં પૂરાં ૧૦૦ અવધાના સદ્ળતાપૂર્વક કરી બતાવ્યાં. શ્રી રામચંદ્ર જમનાદાસ અમીન ખી. એ., એલએલ. બી. આ સમારોહના અધ્યક્ષસ્થાને હતા. આ રીતે તેમણે સે। અવધાના કરી બતાવતાં વીજાપુરના શ્રીસ ંઘે તેમને સુવર્ણ ચંદ્રક સાથે ‘શતાવધાની' નું બિરુદ આપ્યુ. આજે તે તેએ ભારતના એક છેડાથી બીજા છેડા સુધી ‘શતાવધાની' તરીકે સુપ્રસિદ્ધ છે.
અવધાનની કલા સ્મરણશક્તિના અદ્દભુત નમૂનારૂપ હાઈ તે વિરલ વ્યક્તિઓને સાધ્ય હતી અને તેથી સામાન્ય જનતામાં આ વિદ્યા કેાઈ દૈવી સિદ્ધિ અથવા તેા કુદરતની અસાધારણ બક્ષીશ મનાતી હતી, પરંતુ શ્રી ધીરજલાલભાઇએ આ સામે પડકાર કરીને કહ્યું કે આ શક્તિ જેમ કુદરતી અક્ષીશ છે, તેમ નિયમિત અભ્યાસથી પણ સિદ્ધ થઈ શકે તેવી છે,' અને આટલુ કહીને બેસી ન રહેતાં તેમણે ‘સ્મરણુકલા’ નામનું એક પુસ્તક લખી તેમાં મરણશક્તિને લગતાં અનેક રહસ્યા ખુલ્લાં મૂકી દીધાં. સદ્ગત રમણલાલ વસંતલાલ દેસાઇએ આ મનનીય ગ્રંથની પ્રસ્તા વનામાં લખ્યું છે કે ‘આપણા દેશમાં વિદ્યા-કલાને ગુપ્ત રાખવાની એક પ્રથા પડી ગઇ છે. કાં તા કલાકાર ચાર અને છે, કાં કલાની આસપાસ ગૂઢ રહસ્યભર્યું વાતાવરણ ઉત્પન્ન કરી પેાતાની મહત્તા વધારવા મથે છે. આને
