________________
~
-૧૨૬
હીકારકલ્પતરુ કરે જોઈએ અને ત્યારબાદ તેમના વરદ હસ્તે પટ્ટની પ્રતિષ્ઠા કરાવવી જોઈએ.
આ પટ્ટને એક પ્રકારનો યંત્ર જ સમજવાને છે અને તેની યંત્ર તરીકે જ પ્રતિષ્ઠા કરવાની છે. પરંતુ અહીં તો તેનો વિધિ એટલે જ છે કે પ્રથમ પંચામૃતથી અભિષેક કરે, પછી ઇક્ષુરસથી અભિષેક કરે, પછી દૂધથી અભિષેક કરે અને ત્યાર બાદ જલને અભિષેક કરી સ્વચ્છ અંગલૂંછણા વડે લૂછીને સાફ કરે અને “ૐ હ્રીં નમઃ” એ મંત્રનો જપ કરતાં કરતાં તેને નિયત કરેલા આસન પર પધરાવવું. તે પછી “ ફ્રી નમઃ” એ મંત્ર બોલીને તેની ચંદન-કેસરથી પૂજા કરવી અને તેનાં પર રક્ત પુષ્પ એટલે જાસુદનાં ફૂલ ચડાવવાં. પછી તેની આગળ ઉપર જણાવેલી નૈવૈદ્ય આદિ સર્વ સામગ્રી ધરી શુભ ભાવના ભાવવી, એટલે તેની પ્રતિષ્ઠા થાય છે.
સામાન્ય રીતે આવી પ્રતિષ્ઠા કરતી વખતે કેટલાક મંત્ર બોલાય છે, તે અહીં બોલવાની જરૂર નથી, તેનું કારણ આઠમી ગાથામાં કપકાર આ પ્રમાણે જણાવે છેઃ
सर्वमन्त्रमयत्वाच्च सर्वदेवमयत्वतः नान्यमन्त्रस्य संन्यासमयमर्हति तीर्थराट् ॥८॥
કચF તીર્થાટ-આ તીર્થરાજ, સર્વ તીર્થોમાં શ્રેષ્ઠ એ હીબકાર. સર્વત્રત્યાહૂ-સર્વ મંત્રમય હોવાને લીધે. -અને સર્વદેવમાતા–સર્વ દેવપણાને લીધે.
