________________
ગૃહત્યાગ ] .
-
- ખુશાલચંદ તૈયાર થઈને ઘરમાંથી નીકળ્યા કે ચંદન નામની એક કુમારિકા સામે મળી. આ કુમારિકા તે જ હતી કે જેનું સગપણ પોતાના વડીલ બંધુ પાનાચંદભાઈને પુત્ર ખૂબચંદ સાથે થયું હતું. તેનાં શુભ શુકન ગ્રહણ કરીને ખુશાલચંદે પ્રયાણ કર્યું. આ વખતે તેમને મને મંથન થવા લાગ્યું કે મુંબઈ જાઉં કે મારવાડ? મુંબઈમાં દ્રવ્યનું છે અને મારવાડમાં ભાવસોનું છે. ત્યારે પૂજ્ય ગુરુદેવે મારવાડમાં ગેહલી મુકામે બિરાજતા હતા. તેમને અનુલક્ષીને તેઓ આ પ્રમાણે વિચાર કરી રહ્યા હતા. ભાવી ઘટનાઓ બતાવી આપ્યું છે કે આ તેમનું સામાન્ય પ્રયાણ ન હતું પણ મહા ભિનિષ્ક્રમણ હતું, કારણ કે ત્યારબાદ તેઓ સંસારી અવસ્થામાં ઘરે પાછા ફર્યા નથી.
દૈવી સંકેત ઉગ્ર મને મંથન કરતાં તેઓ વડોદરાનાં નાના સ્ટેશન ગોવાગેટ ઉતર્યા કે જેને આજે પ્રતાપનગર કહેવામાં આવે છે. ત્યાંથી તેઓ વડેદરાનાં મેટા સ્ટેશને આવ્યા, કારણ કે તેમણે ભાવસોનું ખરીદવા મારવાડ પહોંચવાને વિચાર પાકે કરી લીધું હતું અને મારવાડ જવા માટે અહીંથી અમદા
વાદની ગાડી પકડવાની જરૂર હતી. આમ તે એ ગાડીને Pસમય થઈ ગયો હતો, એટલે તે મળવાને સંભવ ન હતો, પણ આ ભાગ્યશાળી પુરુષની ભાવનાને કેઈ અજબ ચમત્કાર કે દૈવી સંકેતની જેમ તે ગાડી તેમના પહોંચ્યા પછી જ સ્ટેશનમાં આવી અને તેમને લઈને જ અમદાવાદ ભણી દોડવા લાગી.
