________________
૩૫
સાંસારિક જીવન ] આપે હતું અને તેને લગતી કેટલીક અગત્યની સામગ્રી પણ આપી હતી. ખુશાલચંદ ફુરસદના સમયમાં ઘરે સામાયિક કરતા હતા ત્યારે આ ઉપકારી મહાપુરુષનું જીવનચરિત્ર આલેખતા હતા, તેમાં દાદા મહારાજના ગુરુદેવ પૂજ્ય પંન્યાસજી શ્રી કસ્તૂરવિજયજી મહારાજનાં જીવનને એક પ્રસંગ આવ્યું. તેઓ ગૃહસ્થાવસ્થામાં હતા, ત્યારે એક વખત ખાવાના લેટમાં બેસુમાર કીડીઓ ચડી ગઈ હતી અને તેમાંની કેટલીક પંચત્વ પામી હતી. આ જોઈ તેમનાં મહદયમાં અરેકોરે થયેઃ “અહો ! આ સંસારમાં કેટલે આરંભ છે? કેટલું પાપ છે?” અને તેમણે સંસારને ત્યાગ કરી ભાગવતી દીક્ષા અંગીકાર કરી લીધી. ખુશાલચંદે તેમની આ પ્રકારની ભાવભીરુતાને મનથી સેંકડે વાર ધન્યવાદ આપ્યા !
પરંતુ થોડા દિવસ પછી તેમનાં પિતાનાં જ જીવનમાં આવી અસરકારક ઘટના બની, તેની અમે અહીં નેધ કરવા ઈચ્છીએ છીએ. તે પરથી મહાપુરુષનાં જીવનમાં કેટલીક બાબતમાં કેવું સામ્ય હોય છે, તેને પાઠકગણને ખ્યાલ આવશે. પાનાચંદભાઈનું રસોડું કેટલાક વખતથી જુદું ચાલતું
હતું અને સં. ૧૯૭૮માં શ્રીમતીજીના આગ્રહથી ખુશાલ- ચંદભાઈએ પણ પિતાનું રસોડું જુદું કર્યું હતું. તે વખતે પુત્ર બાલુભાઈ માટે રોજ ગાયનું દૂધ લાવવામાં આવતું હતું, તેમાં એકવાર ઘણી કીડીઓ આવી ગઈ તે જોઈને ખુશાલભાઈનું હૈયું ભરાઈ આવ્યું અને મુખમાંથી સહસા ઉદ્ગારો સરી પડયા કે “આ ગ્રહવાસ