________________
૧૯૦
[ જીવનપરિચય
નિમિત્તે અષ્ટાદ્દિકામહેાત્સવ ઉજવાય અને ગજરાજની ગરવી સવારી સાથે ભગવતી સૂત્રના ભારે વરઘેાડા નીકળ્યા. તેણે પણ માનવીઓનાં કષાયકથિત વિષયવિશૃંખલિત મન પર સમ્યક્ત્વની સુધા છાંટી અને ભાવિકવૃ ની ભવતારિણી ભવ્ય ભાવનાને વેગ આપ્યો. બાદ દરવાજાના ખાંચે પૂજ્યશ્રીની નિશ્રામાં જૈન પાઠશાળાની સ્થાપના— ઉદ્ઘાટન થયું હતું, જે આજે પણ ખરાખર ચાલે છે. પૂજ્યશ્રીના ઉપદેશથી ચુનારાના ખાંચે ચાલતા શ્રી વધ માન તપખાતાના ખાડા પણ પૂરાઈ ગયા હતા.
અરુણુ સાસાયટીમાં મંદિરનિર્માણુનું કામ લગભગ પૂરું થવા આવ્યું હતુ, એટલે અંજનશલાકા તથા પ્રતિ ઠાની તૈયારી કરવાની હતી. તે અંગે માર્ગદર્શન લેવા તેના કાર્યકર્તાઓ શેઠ રતિલાલ કેશવલાલ, શેઠ ત્રિકમલાલ ડાહ્યાભાઈ, શેઠે સુધાકર મનસુખલાલ, શેઠ ચીમનલાલ ડાહ્યાભાઇ, શ્રી ચીનુભાઇ કાઠારી તથા શ્રી ભોગીલાલ નાણાવટી વગેરે વારવાર અહી આવતા હતા અને પૂજ્યશ્રીએ આપેલાં માદનને ચીવટાઇથી અનુસરતા હતા. મુહૂત લેવાના પ્રસંગ આવતાં પૂજ્યશ્રીની આજ્ઞાથી જ્યાતિ વિંદ મુનિશ્રી રૈવતવિજયજીએ નવા ખિ એ ભરાવવાનું મુહૂ સ. ૨૦૦૮ના માગસર સુદિ ૨ તું આપ્યું હતું અને અંજનશલાકા તથા પ્રતિષ્ઠા માટે માહ સુદ્ધિ નુ મુહૂત શ્રેષ્ઠ જણાવ્યુ હતુ.
હવે મુહૂર્તો નજીક હાવાથી તેમણે પૂજ્ય ગુરુદેવને અરુણુ સાસાયટીમાં પધારવાની સાગ્રહું વિનતિ કરી. અને
