________________
પુણ્યના પ્રભાવ યાને પ્રદ્યુમ્નકુમાર
તરતજ દાૌંઆને મેકલી કહેવડાવ્યુ` કેડ઼ે આપણી શરતમાં તું હારી છે. અને હું જીતી છું. મારા પુત્રના લગ્ન છે એટલે તું તારા વાળ ઉતારીને મને માકલી આપ.’ સત્યભામાનીદાસીએ વાજતી, ગાતી, હતી, હસતી ઢોલનગારાં વગાડતી નીકળી. લાકાએ પૂછ્યું' કે શું છે? ત્યારે કહે કે અમે રૂકિમણીનું માથુ મૂંડવા જઇએ છીએ. આથી લોક પણ રડી પડયા. વિના પ્રયાજને રૂકિમણીનું માથું મૂડાશે ! દૂરથી દાસીઓના ટોળાને આવતું જોઇને રૂકિમણી ચોધાર આંસુ પાડતી કરુણ રુદન કરવા લાગી. અરે એ દીકરા, તું કયાં ગયા. ૧૬ વર્ષ થઇ ગયા હવે તે તુ આવે તે શું–ન આવે તે પણ શું? રૂદન પાકારતી હતી—ખાલ મુનિએ સ’પૂર્ણ હકીક્ત સાંભળી રૂકિમણીને કહ્યું કે માતા,
તમે કેઈ પણ પ્રકારે ચિંતા કરશો નહિં... તમેા અંદરના રૂમમાં શાંતિથી એસેા, તમારાવાળ જશે નાંહે. તેમ તમારા પુત્ર પણ તમાને મલશે—
૧૬૦
માતાને અંદર બેસાડી પ્રદ્યુમ્નકુમારે પેાતાનુ રૂપ ખદી સ્વયં રૂકિમણી સદશ ખનૌ દાસીએને કહ્યું કે તમે આવા-મારા વાળ ઉતારા, અને હું અરિસામાં જો કે જેથી મારૂ' વચન પાળ્યાના મને સંતોષ થાય
દાસીએ વિચારે કે કેવી ભદ્રિક સરળ અને ક્ષમા શીલ છે, ત્યારે સત્યભામા તા ઘમંડી, ક્રોધી અને ઇર્ષ્યાળુ છે. એકબાજુ રૂકિમણીના માથાના વાળ દાસીઓ ઉતારે છે ખીજી ખાજુ કુમારે વિદ્યાના બળે દાસીઓના નાક, કાન,
