________________
પુણ્યને પ્રભાવ યાને પ્રદ્યુમ્નકુમાર
વિમાનમાંથી નારદજીએ કૃષ્ણને મહેલ-બળદેવજીને મહેલ-વસુદેવજીને મહેલ-ઉગ્રસેનને મહેલ–સમુદ્રવિજયને મહેલ અને રૂકિમણિના મહેલ ઓળખાવ્યા. આદિનાથ ભગવાન–શાંતિનાથ અને નમિનાથના જિનાલયે ઓળખાવ્યાં.
કુમારે મુનિને કહ્યું-મુનિરાજ, આપ આ કન્યાની સાથે અહીં થંડી વાર બેસો. હું નગરીમાં જઈને ચમત્કાર બતાવી તરતજ પાછો આવું છું. | મુનિ કહે- બેટા ! હવે સહેજ પણ વિલંબ કરો યોગ્ય નથી. તારી માતાને તારા મિલનની એક ક્ષણ એક વર્ષ સમાન લાગે છે સત્યભામા સાથેની શરતને કારણે તારી માતા અત્યારે અત્યંત દુઃખમાં ડૂબી ગઈ છે તેને શાંતિ આપવા આપણે જેમ બને તેમ જલદી જવું જોઈએ.
કુમારે કહ્યું- મારી માતાએ સોળ વર્ષ સુધી મારે વિયોગ સહન કર્યો તે છેડે વધુ સહન કરશે. માતાના વાળ ન ઉતરે તેવું કાર્ય થઈ ગયું છે. હું મારું પરાક્રમ બતાવ્યા સિવાય કે જાણ કર્યા સિવાય મારા પિતા પાસે જવા માંગતા નથી. તેઓ મારું પરાક્રમ જોઈનેજ ઓળખી લેશે કે સિંહમાં રહેલું સિંહત્વ તેને બળથી જ સમજાય છે માટે કૃપા કરીને મને જવાની રજા આપે કે જેથી મારા માતા-પિતાને ખ્યાલ આવે કે મારે પુત્ર સિંહ જેવે છે. | મુનિએ કુમારની વાત એગ્ય જ છે એમ સમજીને જવાની સંમતિ આપી. મુનિ વિચારે છે કે પુત્ર પિતા કરતાં સવા છે પ્રદ્યુમ્ન કુમાર નારદજીની રજા લઈ તેમને